Hier heb ik nog een foto van heel lang geleden
Maar als ik blijf kijken dan wordt het weer heden
Gemaakt op de ochtend van mijn vijfde verjaardag
De kamer vol slingers, 't cadeau dat al klaar lag
Het schippersclaviertje, de wens van mijn dromen
Heb ik 's middags nog mee naar het circus genomen
En brandweerman worden was het doel van het leven
Die dromen zijn over, 't gevoel is gebleven
Diep in m’n hart verlang ik vaak naar dat kind terug
Kinderen willen groot zijn, nou dat gaat vlug
Als me het leven tegenzit, denk ik aan die tijd
Al werd ik nooit die brandweerman, raakte het kind niet kwijt
Toen leek alles heel simpel, geen zorgen geen twijfel
Van goed kwam het goede en het kwaad van de duivel
De klok aan de muur hing daar puur voor het mooie
Ik had alle tijd in de buurt rond te schooien
Een zee was een slootje, m’n klomp was een bootje
En de dood was zoiets als de poes van m’n grootje
De wereld was niet groter dan de globe van vader
Ik kan hem met m’n pink om z’n as laten draaien
Alleen zijn of eenzaam hoe kon ik dat kennen
Ik hoefde alleen maar naar huis toe te rennen
Met een gat in m’n kop en m’n broek vol met scheuren
Mijn moeder was thuis dus wat kon me gebeuren
Als me het leven tegenzit, denk ik aan die tijd
Al werd ik nooit een Ivanhoe, raakte het kind niet kwijt
Перевод песни Foto Van Vroeger
Вот фотография давным-давно.
Но если я продолжу наблюдать, это снова будет сегодня.
Я сделал утром своего пятого дня рождения
Комнату, полную стримеров, подарок, который уже был готов.
Скиппи, желание моей мечты,
Я отвезла его в цирк после полудня.
И стать пожарным было целью жизни.
Эти мечты закончились, чувство осталось
Глубоко в моем сердце, я часто жажду, чтобы ребенок вернулся,
Дети хотят быть большими, что ж, это быстро,
Когда жизнь трудна для меня, я думаю о том времени.
Даже если я никогда не стану пожарным, ребенок не сможет проиграть.
Тогда все казалось очень простым, никаких забот, никаких сомнений
От добра, пришли добро и зло дьявола,
Часы на стене просто висели там ради прекрасного,
Что у меня было все время, когда я метался по району.
Море было неразберихой, мой засор был лодкой,
И смерть была, как кошка моего ребенка.
Мир был не больше, чем мир отца,
Я могу крутить его вокруг пепла своим мизинцем.
Одинокий или одинокий, как я мог знать,
Что все, что я должен был сделать, - это бежать домой.
С дырой в голове и брюками, полными трещин,
Моя мама была дома, так что со мной могло случиться?
Когда жизнь трудна для меня, я думаю о том времени.
Хотя я никогда не становился Айвенго, ребенок не мог быть потерян.
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы