Een jongen met zijn hond zitten aan de rivier
Ik zie ons nog weerspiegelt in het water
Schouder aan schouder op die ouwe steiger hier
Ik voel hem nog zoveel jaren later
Een reiger vliegt op
En een boot vaart voorbij
Maar de tijd die stond stil
Voor Boy en mij
Boy was mijn leven, zolang als dat gaat
Er is haast geen foto waar hij niet op staat
En nog steeds als ik wegga, kijk ik even om
Boy wacht, Boy wacht, het baasje komt
Een jongen en zijn hond spelen in de schemering
Ik weet nog hoe hoog dat hij kon springen
De maan was een bal die hij gemakkelijk ving
Op de lange weg die we samen gingen
Maar ik moest studeren, alleen in de stad
Een wereld waar hij geen plaats meer in had
Boy was mijn leven, zolang als dat gaat
Er is haast geen foto waar hij niet op staat
En nog steeds als ik wegga, kijk ik even om
Boy wacht, Boy wacht, het baasje komt
In het weekend kwam ik met mijn vuile was
En dan rook hij aan mijn sterke verhalen
Maar wat hem betrof begon het leven pas
Als ik thuiskwam om hem op te halen
Boy was mijn leven, zolang als dat gaat
Er is haast geen foto waar hij niet op staat
En nog steeds als ik wegga, kijk ik even om
Boy wacht, Boy wacht, het baasje komt
© Rob De Nijs
Перевод песни Boy
Мальчик со своей собакой сидит у реки,
Я все еще вижу, как мы отражаемся в воде
Плечом к плечу на этих старых лесах.
Я чувствую, как он много лет спустя
Взлетает цапля
И проплывает лодка,
Но время, которое остановилось
Для мальчика и меня,
Было моей жизнью, пока я могу,
Едва ли есть картина, на которой он не стоит.
И все же, когда я ухожу, я оглядываюсь.
Мальчик, подожди, парень, подожди, хозяин,
Мальчик и его собака играют в сумерках.
Я помню, как высоко он мог прыгнуть,
Луна была шаром, который он легко поймал
На долгой дороге, которую мы прошли вместе,
Но мне пришлось учиться, в одиночестве в городе,
Мир, в котором ему не было места,
Был моей жизнью, пока я могу,
Едва ли есть картина, на которой он не был.
И все же, когда я ухожу, я оглядываюсь.
Парень, подожди, парень, подожди, хозяин, приходи на выходные, я придумал свое грязное белье, а потом он почувствовал запах моих выдумок, но, насколько он был обеспокоен, жизнь началась только тогда, когда я вернулся домой, чтобы забрать его, мальчик был моей жизнью, пока я могу, едва ли есть фотография, на которой он не был.
И все же, когда я ухожу, я оглядываюсь.
Парень, подожди, парень, Подожди, хозяин, давай,
Роб де Нийс.
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы