Sommigen zeggen dat liefde een leugen is
Dat Aphrodite niet uit de zee werd geboren
Sommigen zeggen dat haat de waarheid is
Jammer voor hen maar die zijn verloren
En ik weet niet goed bij wie ik hoor
Ik loop er maar wat tussendoor
Het is beter dat ik mezelf niet zo goed ken
Nu ik eindelijk zie wie je werkelijk bent
Het kan zijn dat liefde een vermomming is
En dat alles een schaduw is van de werkelijkheid
Het kan zijn dat vriendschap een excuus is
Om jezelf niet te verliezen in eenzaamheid
En ik weet niet goed wat ik denken moet
Vrienden genoeg zelfs in overvloed
Ik zeg dit met een trillende stem
Nu ik eindelijk zie wie je werkelijk bent
In elke voorbijganger schuilt een vriend
Wanneer zijn wij zo vervreemd van elkaar
Is het de angst voor bezit of voor verlies
Misschien zijn we daarom wel zo bang voor elkaar
Ik zou kunnen zeggen dat ik alles heb
Ik zou kunnen zeggen dat ik niet verloren ben
Want weet je dat ik vertrouwen in je heb
Nu ik eindelijk zie wie je werkelijk bent
Je weet ik ben een man van weinig woorden
Als het gaat over het diepste van de ziel
Maar sinds de dag dat je mijn hart doorboorde
Viel die angst zo maar in het niet
En hier staan we dan aan de kust van de zee
Daar heb je het schip en het neemt ons mee
Misschien brengt het geluk misschien doet het pijn
Als we eindelijk zien wie we werkelijk zijn
Als we eindelijk zien wie we werkelijk zijn
En er geen middelen meer voor nodig zijn
Geen stof geen geest niets van het aardse bestaan
Maar voor eeuwig in het onbekende zijn opgegaan
Dan leven we voort als een oude legende
Waar 's avonds aan tafel van wordt verhaald
En ik hoop dat degene die de verteller is
Eindelijk ziet wie hij werkelijk is
Als we eindelijk zien wie we werkelijk zijn
Перевод песни Aphrodite
Некоторые говорят, что любовь-это ложь,
Что Афродита не родилась из моря.
Некоторые говорят, что ненависть-это правда.
Жаль их, но они потеряны,
И я не уверен, кому я принадлежу.
Я просто пробегаю через это.
Лучше бы я не знала себя так хорошо.
Теперь, когда я наконец-то понял, кто ты на самом деле,
Возможно, любовь-это маскировка.
И все это-тень реальности.
Может быть, дружба-это оправдание,
Чтобы не потерять себя в одиночестве,
И я не знаю, что думать.
Друзей достаточно даже в достатке.
Я говорю это дрожащим голосом.
Теперь, когда я наконец вижу, кто ты на самом деле,
В каждом прохожем скрывается друг.
Когда мы так отдалились?
Это страх одержимости или потери?
Может, поэтому мы так боимся друг друга.
Я могу сказать, что у меня есть все.
Я мог бы сказать, что я не потерян.
Потому что ты знаешь, что я верю в тебя.
Теперь, когда я наконец-то понял, кто ты на самом деле.
Ты знаешь, что я человек из нескольких слов,
Когда дело доходит до самой глубокой души,
Но с того дня, как ты пронзил мое сердце,
Если бы только этот страх потерпел неудачу,
И вот мы на побережье моря,
Есть корабль, и он забирает нас.
Может быть, это удача, может быть, это больно.
Когда мы, наконец, увидим, кто мы на самом деле,
Когда мы, наконец, увидим, кто мы на самом деле.
И больше никаких ресурсов не нужно.
Нет пыли, нет духа, нет ничего земного существования,
Но ушедшего в неизвестность навсегда,
Тогда мы будем жить как старая легенда,
Которая будет рассказана за столом вечером,
И я надеюсь, что тот, кто является рассказчиком.
Наконец-то увидеть, кто он на самом деле,
Когда мы наконец-то увидим, кто мы на самом деле.
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы