Daar komt hij zwaar van ouderdom
Statig en traag het hoekje om van dromen en herinneringen
Hij belt, hij ziet me heus wel staan
Zijn open wagen achteraan, de zomertram van Scheveningen
En kijk ik ben weer onverwacht een jongen van een jaar of acht
En voel me rijk en houd van hem, die feestelijke gele tram
Daar rijdt hij haastig voor zijn doen
De stad uit onder wuivend groen en ik stel mij ongeduldig voor
Dat ik ver weg de zee al hoor als we de Parkstraat in gaan draaien
Maar bij de Frankenslag begint er toch pas echt een frisse wind
Over de hoofden heen te waaien
Nu krijgt de wagen vleugels en
Ik weet dat ik er bijna ben omdat de motor hoog gaat zingen
En dan rijdt hij het zeeplein op
Met al zijn vlaggetjes in top de zomertram van Scheveningen
Mijn vader heeft een wandelstok en moeder draagt een witte rok
En het ezeltje waarop ik rijd is aardig en neemt alle tijd
Tussen de planken van de pier, zit er bij elke stap een kier
Waardoor je of je wilt of niet, beneden je de golven ziet
Die groen en woest elkaar begraven
Een man met baard knipt mijn portret, 'n zwart en krullend silouet
De schuit gaat fluiten naar de haven
Het strand maakt vrolijk, licht en blij
De dag gaat veel te vlug voorbij in flitsen en herinneringen
En al die tijd in 't hemelsblauw
Wacht in de verte boven trouw de zomertram van Scheveningen
Ik zit weer op wat glimmend hout, de richelvloer ligt vol met goud
Van 't laatste afgeschudde zout en ik houd een schelp in mijn hand
Daar rijdt de tram weer naar de stad maar nu of hij geen haast meer had
De avond valt, maar 't is nog warm
Mijn vader drukt mijn moeders arm en ik denk zo zou het moeten blijven
Zo met die zeewind in ons haar zo zondags en zo bij elkaar
Geluk door niemand te verdrijven
Op een balkon niet ver vandaan
Moet nog een schepje van me staan zo gaat het over, al die dingen
Een vader met een wandelstok
Een moeder met een witte rok de zomertram van Scheveningen
Перевод песни Scheveningse Tram
И вот он приходит с возрастом тяжелый,
Величественный и медленный, уголок грез и воспоминаний,
Он позовет.он увидит меня.
Его открытая машина на заднем сидении, летняя телега из Схевенингена,
И Смотри, я вдруг очередной восьмилетний мальчик.
И почувствуй себя богатым и люби его, этот праздничный желтый трамвай-
Вот за что он мчится.
Из города под развевающейся зеленью, и я с нетерпением представляю,
Что я слышу море далеко, когда мы идем на Парк-Стрит,
Но на Франкеншлаге действительно есть глоток свежего воздуха.
Чтобы взорвать головы.
Теперь у фургона есть крылья, и
Я знаю, что я почти там, потому что двигатель будет петь высоко,
А затем он подъезжает к морской площади.
Со всеми его маленькими флагами на вершине, саммеррам Схевенингена.
У моего отца есть трость, а мать носит белую юбку,
А осел, на котором я еду, хорош и занимает все время
Между досками пирса, на каждом шагу есть трещина,
Делающая вас, нравится вам это или нет, внизу вы видите волны,
Которые зеленые и жестокие, хоронят друг друга.
Мужчина с бородой режет мой портрет, черный и кудрявый силует,
Баржа будет свистеть в порт,
Пляж делает веселым, светлым и счастливым.
День проходит слишком быстро в вспышках и воспоминаниях,
И все это время в небесно-голубом.
Жду на расстоянии выше верности, саммеррам Схевенингена,
Я вернулся к блестящему дереву, пол на уступе полон золота.
От последней тряски солью я держу в руке скорлупу,
И там трамвай едет обратно в город, но теперь он не спешит ли?
Ночь наступает, но все еще тепло,
Мой отец проталкивает руку моей матери, и я думаю, что так и должно быть.
Так что с этим морским ветром в наших волосах, таким воскресным и таким вместе,
Счастье, не прогоняя никого
На балконе, недалеко от
Меня, должен стоять еще один совок меня, так что все это уйдет, все это
Отец с тросточкой.
Мать в белой юбке, лето в Схевенингене.
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы