Opa was tachtig, gysiek nog heel sterk
Ging elke zondag te voet van huis naar kerk
Dagen zat hij voor het raam, hij groette iedereen
Altijd kinderen over de vloer, mensen om hem heen
Maar op een dag besliste kleinzoon, opa was te oud
Hij kocht het huis en heeft 't toen verbouwd
Opa werd getrransporteerd naar een bejaardenflat
Daar kreeg hij op dertien hoog een kamer met een bed
Aan verzorging had opa beslist geen gebrek
Drie maal daags een maaltijd en soms een kort gesprek
Maar opa mistte zijn huisje, zijn raam, en zijn straat
De buurt waarin zijn leven ligt, daar waar zijn huisje staat
Maar opa is weggestopt, opgeruimd en neergedropt
Bedankt voor uw werk, u kunt nu gaan
Opa is geconserveerd en uit de maatschappij geweerd
Uw tijd is nu voorbij, u kunt nu gaan
Zo een keer per jaar komt kleinzoon nog eens langs
Een kort bezoekje, het heeft altijd iets wrangs
Kleinzoon vertelt over de zaak, zijn vrouw, het huis
Dat huisje in die leuke buurt, dat was opa’s thuis
Kleinzoon zegt «Opa, ik moest maar weer eens gaan»
De koffie nog niet op maar de plicht is toch gedaan
En opa denkt stilletjes, waaraan heb ik dit verdient?
Diep bij opa binnen is het zijn hart dat heel hard grient
Opa is gestorven, hij kon het niet meer aan
Zijn hele leven hard gewerkt en toen moest hij gaan
Opa is langzaam vermoord en dat heeft een jaar geduurd
Maar kleinzoon is gelukkig in dat huisje in die leuke buurt…
Перевод песни O.P.A.
Дедушке было 80, гысек все еще был очень силен,
Ходил из дома в церковь каждое воскресенье пешком,
Целыми днями он сидел в окне, он встречал всех,
Всегда детей на полу, людей вокруг него.
Но однажды внук решил, что дедушка слишком стар,
Он купил дом и перестроил его.
Дедушка был перевезен в квартиру стариков.
Там у него есть комната с кроватью на 13-м этаже.
Дедушка не испытывал недостатка в уходе.
Еда три раза в день, а иногда и короткая беседа,
Но дедушка скучал по своей хижине, окну и улице.
Район, где его жизнь, где его дом.
Но дедушка спрятался, прибрался и заполз.
Спасибо за работу, можешь идти.
Дедушка спасен и исключен из общества.
Твое время вышло, ты можешь уходить
Раз в год, внук приходит.
Недолгий визит, в нем всегда есть что-то гадкое.
Внук рассказывает о деле, о своей жене, о доме,
О доме, о даче в милом районе, о доме дедушки.
Внук говорит: "Дедушка, я должен идти».
Кофе еще не готов, но долг уже сделан,
И дедушка тихо думает:"что я заслужил этого?"
Глубоко внутри дедушки, его сердце так сильно плачет.
Дедушка умер, он больше не мог этого выносить.
Всю свою жизнь он усердно работал, а потом ему пришлось уйти.
Дедушку медленно убили, и ему понадобился год.
Но внук счастлив в том домике в этом милом районе...
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы