Axşamüstü qoy uzaqdan
Havalansın, ey, Xanın səsi
Qarabağın şikəstəsi
Ölürəm, ölürəm ey
Ölürəm
Ölürəm, ölürəm ey
Ölürəm
Ey, bu Azərbaycan rep səhnəsində
Nələr oxunulmadı, nələr söylənilmədi?!
Ya Qarabağ, Ya Ölüm
Zaman o zaman deyil
Köhnə hamam, köhnə tas
Və yaxud Rep, Meyxana və daha nələr
Amma deyirlər ot öz kökü üstdə bitər
Nədənsə bizim ot öz kökü üstdə bitmədi ki, bitmədi
Yəni unuduldu kökümüz, yaddaşımız
Axı hanı bizlərə yazılan muğam dünyası?
Hanı bizlərin tarixin izi, hanı?
Deyin, hanı?
Hanı? (X4)
Hanı bu millətin kökü, irsi
Deyin, görüm hanı millətin yaddaşı
Hanı bu millətin yolunda şəhid gedənlərin analarının göz yaşı (Hanı, hanı?!)
Neçə-neçə qanlı tarixi yaşayan Qarabağımızın şikəstəsi (Hanı, hanı?!)
Bəs bizim bu muğamın şahı sayılan hanı o Xanın səsi? (Hanı, hanı, hanı, hanı?!)
Bu idimi keçmişimizə qiymətimiz?!
Məgər bu idimi kökümüzə hörmətimiz?!
Əcdadlarımızın qanla qoyduğu bizim üçün iz bumu?! (bumu?!)
Nə cür yazacağıq gələcək gücün kitabın?
Nə cür verəcəyik gələcək nəslə cavabı?
Deyəcəyik yerin qaynar nəfəsindən qalan köz bumu?! (bumu?!)
Anaların laylasından yaranıb muğam
Yurdumun oduyla odlanıb muğam
Kökümüzə can verib, canlanıb muğam
Dillərdə solubdur niyə?! (Niyə?!)
Kökümüzə köklənib o əzanın səsi
Unudulub artıq tar-kamanın səsi
Dilimizdən düşdü segahın səsi
Unudulubdur niyə?! (Niyə?!)
Ey, oxu ey Müşviqin tarı
Sən də oxu
Nə qədər ki, səni sevmir çoxu
Amma nə qədər ki, ölməz səsin var
Və səni anlamır çox insanlar
Oxu gözəlim, oxu, oxu
Oxu, oxu, yansa da ürəyim
Oxu, oxu, kor olsun bəbəyim
Kor olsun ki, görmür keçmişini
Fələk isə hey görür öz işini
Dəyişir insan, dəyişir təbiət
Dəyişir insana verilən qiymət
Yaşadıqca insan, yaşadıqca bu dünya
Söylə, söylə, söylə, Dərya
Deyirlər tarix olunur təkrar
Yenə də gələr Xan, Üzeyir, Cabbar
Yenə də doğulacaq günəşi muğamın
Aləmə od saçan atəşi muğamın
Əlimizdə bayrağımız, dilimizdə unudulmaz segahımız
Deyəcəyik hər zaman, hər zaman
Yaşa, yaşa, Azərbaycan
Ölənə qədər olacaqsan mənim
Anamın anasısan mənim Ana Vətənim
Sən mənə verdin anamın laylasını
Sən mənə bəxş etdin muğamın dünyasını
Eşit, ey torpaq, nə qədər ki, sağam
Nə qədər ki, borcluyam, nə qədər ki, varam
Ağlayıram səninçün, güləcəm səninçün
Yaşayıram səninçün, öləcəm səninçün
Nə qədər bu mahnılarla yanasan, alışasan, Dərya?
Ehhh. amma bu torpaq bir daha Xanları, Üzeyirləri yetişdirəcək
Və ölməz muğam öz səsiylə bizi bir daha keçmişimizə qaytarar
Bir daha (X4)
Перевод песни Soy
Пусть вечер будет издалека
О, Голос Хана
Жалоба Карабаха
Я умираю, Я умираю о
Я умираю
Я умираю, Я умираю о
Я умираю
Эй, это Азербайджан на рэп-сцене
Что не было прочитано, что не сказано?!
Или Карабах, Или Смерть
Когда это не время
Старинные бани старые ТАС
Или рэп, мейхана и многое другое
Но говорят, что трава заканчивается над своим корнем
Почему-то наша трава не оканчивается так, что ее корни не кончаются
То есть забытый корень, наша память
Ведь Мир мугама написан для нас?
Где мы следуем истории, где?
Скажите, где?
Где? (Х4)
Корень, наследие этой нации
Скажите, где память нации
Слезы матерей тех, кто погиб на пути этой нации (где, где?!)
Сколько кровавой истории пережил Карабах (Хан, Хан)?!)
А кто из нас считается шахом этого мугама? (Ханы, ханы, ханы, ханы?!)
Это было наше прошлое?!
Разве это было наше уважение к нашему корню?!
Следовой бум для нас, который ставят наши предки в кровь?! (бум?!)
Как мы напишем книгу о будущей власти?
Как мы дадим ответ будущему поколению?
Будем ли мы говорить, что это копченый бум, оставшийся от кипящего дыхания Земли?! (бум?!)
Мамочки из лейлана и мугама
Учредитель: Редакция газеты "Xabar".
Мугам оживился и оживился
Почему языки исчезают?! (Почему?!)
Голос того конца, который укоренился в наших корнях
Забытый уже тар-звук Камы
Наш язык упал голос сегаха
Почему он забыт?! (Почему?!)
Эй, читай о Мушвиг ТВ
Ты тоже читаешь
Сколько тебе не нравится большинство
Но сколько есть Бессмертный звук
И многие люди не понимают тебя
Чтение красиво, чтение, чтение
Чтение, чтение, мое сердце
Чтение, чтение, слепой мой дедушка
Слепой не видит своего прошлого
А беда Эй видит свою работу
Меняется человек, меняется природа
Изменяется цена, которая дается человеку
Человек, живущий в этом мире
Скажи, скажи, скажи, Дарья
Говорят, история повторяется
Опять галар Хан, Узеир, Джаббар
Вновь родится солнце мугама
Пламя огня мугама
Наш флаг в руках, наш незабываемый сегах на языке
Мы будем говорить все время, все время
Яша, Яша, Азербайджан
Ты будешь моим, пока не умрешь
Мама моя мама моя Родина
Ты дал мне маму laylan
Ты подарил мне Мир мугама
Слышите, о, Земля, сколько я могу выжить
Сколько я должен, сколько я должен, что туберкулез
Я плачу о тебе, улыбаюсь твоему
Я живу твоим, я умру твоим
Сколько ты горишь, привыкаешь, Дарья с этими песнями?
Эххх. но эта земля еще раз выведет ханов, Узеиров
И Бессмертный мугам своим голосом еще раз возвращает нас в прошлое
Еще раз (X4)
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы