Текст песни S.O.S. (Pięć Dwa) с переводом

Kiedy utopią mi serce w błocie

I na płocie zawieszą jak szmatę

Gardło ochrypnie od wymiocin

Wszystkich słów zwracanych na papier

Ale jeszcze nie dziś, nie dam się złamać

Zdrada z dala się przygląda

I nie zbliża się do mnie

Mam serce na ręce

Wierzę i kocham nieprzytomnie

Jestem nagi — proszę!

Można mnie zranić i zabić

Ale mam więcej odwagi

Niż wszyscy zakłamani razem

Tłumy ludzi w matni

Serca ich są martwe

Myśli mają czarne

Uczucia wyprane

Ludzie ranią, ludzie kłamią

Tak trudno uratować tych co kochają bez granic

Jedni biorą, inni dają

Tak trudno uratować tych co ufają naiwnie

Ludzie marzą, aż się sparzą

Tak trudno uratować tych co kochają naprawdę

Jedni wierzą, inni grzeszą

Tak trudno uratować tych co ufają szczerze

Tak trudno uratować tych co kochają bez granic

Tak trudno uratować tych co kochają naprawdę

Kalkulacyjne, manipulacyjne

Utrzymujesz w błędzie, by trzymać się przy mnie

Markujesz biegle, wszystko co piękne

Kolaborujesz by wyglądać niewinnie

Masz mnie w garści, trzymasz za ryj

Takim głupim, jak jestem stary

Odepchnąłem intuicję, uwierzyłem w Twe banały

Urosło mi Ego, zaraz, ego? Pycha? Tak ukradkiem

Przecież skromnym chłopcem byłem, od urodzenia, Bóg mi świadkiem

Tak samo z prawdą, odkąd wiem że świat ma swoje

Jest szczera prawda, gówno prawda

Jest też prawda i prawdy moje

Jakoś nie przeszkadza mi tu ostatnio kłamstwo i pochodne jego

Prawdomównym chłopcem byłem, nie licowało to do dorosłego

Nie wiem co mam począć

Coś buntuje się we mnie już niestety

Odkąd pociąg i miłość szczera

Pozmieniały, priorytety

Choć pisałem wiersze tkliwe, dziś podpisuje faktury

A wrażliwym chłopcem byłem, nie pasowałem do kultury

Перевод песни S.O.S.