Siedzę na twardym krześle
W największym świata teatrze
Patrzę i oczom nie wierzę
Nie wierzę, ale patrzę
Przede mną mroczna scena
Nade mną wielka kurtyna
A przedstawienie zaraz się zacznie
Codziennie się zaczyna
Tragiczni komedianci
Od tylu lat ci sami
Niepowtarzalne stworzą kreacje
Zamieniając się znowu rolami
Ten, który dziś gra króla
Do wczoraj nosił halabardę
A jutro będzie tylko błaznem
Prawa tej sceny są twarde
Premiera za premierą
Pomysłów nie zabraknie
Publiczność zna ich wszystkie sztuczki
A jednak cudów łaknie
Po każdej plajcie antrakt
A po nim znów premiera
I jeszcze większa plajta
A teatr nie umiera
Siedzę na twardym krześle
W największym świata teatrze
Patrzę i oczom nie wierzę
Nie wierzę, ale patrzę
A obok mnie w milczącym tłumie
W cieniu tej wielkiej sceny
Artyści cisi i prawdziwi
Artyści niespełnieni
Nie zagram w tym teatrze
Nie przyjmę żadnej roli
A serce, a co z sercem
A niech tam sobie boli
I każdy nowy sezon
Niech będzie jak pokuta
Stąd przecież wyjść nie można
Więc siedzę jak przykuta
Do tego właśnie miejsca
W największym świata teatrze
Patrzę i oczom nie wierzę
Nie wierzę, ale patrzę
Pode mną smutna ziemia
Nade mną nieba kurtyna
Więc czekam aż Reżyser Niebieski
Ogłosi wielki finał
Nie wierzę, ale patrzę
Перевод песни Największy Teatr Świata
Я сижу на жестком стуле
В величайшем театре мира
Смотрю и глазам не верю
Не верю, но смотрю
Передо мной темная сцена
Надо мной большой занавес
И шоу вот-вот начнется
Каждый день начинается
Трагические комедианты
Сзади лет те же
Уникальные творения создадут
Снова поменявшись ролями
Тот, кто сегодня играет короля
До вчерашнего дня он носил алебарду
А завтра он будет просто шутом
Законы этой сцены жесткие
Премьера за премьерой
Идеи не закончатся
Публика знает все их трюки
И все же чудес жаждет
После каждой оплеухи антракт
А после него опять премьера
И еще больше выдыхаться
И театр не умирает
Я сижу на жестком стуле
В величайшем театре мира
Смотрю и глазам не верю
Не верю, но смотрю
А рядом со мной в молчаливой толпе
В тени этой большой сцены
Художники тихие и настоящие
Невыполненные художники
Я не буду играть в этом театре
Я не возьму на себя никакой роли
А сердце, а как же сердце
Пусть себе болит.
И каждый новый сезон
Да будет как покаяние
Отсюда же выйти не может
Поэтому я сижу как прикованная
До этого места
В величайшем театре мира
Смотрю и глазам не верю
Не верю, но смотрю
Подо мной печальная земля
Надо мной небо занавес
Так что я жду, пока режиссер синий
Объявит грандиозный финал
Не верю, но смотрю
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы