In de stad vandaag denken wij niet aan morgen
Normaal grijs, maar voor ons vrij van de wolken
En de pleinen die bevolken zich
Met de monsieurs en de mademoiselles die vrij van zorgen zijn
Tijd voor jou, tijd voor mij, wij zijn nu vrij
Het vleeshuis gepaseerd en rechtsaf bij de Rijn
Het van de paters die zich laafden aan drank
We keken naar de rivieren en zeiden «Wat mooi net als wij»
Net als wij
Net als wij
Net als wij
Ik zat mezelf net af te vragen
Als deze huizen konden praten
Wat waren de verhalen dan?
Wie hebben ze gezien en wie hen ook weer verlaten?
Wie oh wie bracht die magie naar deze stad?
Of misschien…
Ligt het aan jou en aan mij
Dat ik druis in de steden en zweef op de golven
Vol van jou, wil vergeten de pijn
En de tijd vergeet heel even ons
En bij jou zijn
Zo ver weg
Zo dichtbij
En we duiken dan zo de nacht in, maar de White Cat die is dicht
Is geen probleem, wij slenteren zo wel door dan tot het daglicht
En m’n hand is op de plek daar waar de palm van jouw hand is
Na die tien jaar is er blijkbaar veel meer wat er in het vat zit
Het is prachtig wat er omloopt in ons hoofd
En wij kijken naar de locals in Rococo, die daar ook zijn net als wij
Net als wij
Net als wij
Net als wij
Ligt het aan jou en aan mij
Dat ik druis in de steden en zweef op de golven
Vol van jou, wil vergeten de pijn
En de tijd vergeet heel even ons
En bij jou zijn
Zo ver weg
Zo dichtbij
Перевод песни Gent
Сегодня в городе мы не думаем о завтрашнем
Дне, обычно сером, но для нас свободны от облаков
И площадей, заселенных
Монсьерами и мадемуазель, которые свободны от беспокойства,
Время для тебя, время для меня, теперь мы свободны.
Мясной домик приспособился и повернул направо на Рейне,
Это от отцов, которые пили себя, чтобы пить.
Мы смотрели на реки и говорили:»как мы прекрасны!"
Как и мы.
Как и мы.
Как и мы.
Мне просто было интересно.
Если бы эти дома могли говорить ...
Какие были истории?
Кого они видели и кто снова их оставил?
Кто, О, кто принес эту магию в этот город?
Или, может быть ...
Это ты и я?
То, что я стекаю по городам и плыву по волнам,
Наполненным тобой, хочет забыть боль
И время, просто забывает нас
И быть с тобой.
Так далеко ...
Так близко,
И мы погрузимся прямо в ночь, но белый кот закрыт.
Нет проблем, мы просто блуждаем среди дневного
Света, и моя рука там, где твоя ладонь.
После десяти лет, кажется, в бочке гораздо больше.
Это прекрасно, что происходит в наших головах.
И мы наблюдаем за местными жителями рококо, которые там, как и мы.
Как и мы.
Как и мы.
Как и мы.
Это ты и я?
То, что я стекаю по городам и плыву по волнам,
Наполненным тобой, хочет забыть боль
И время, просто забывает нас
И быть с тобой.
Так далеко ...
Так близко ...
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы