Текст песни De Eerste Zeven Dagen (Frank Boeijen) с переводом

Het is laat geworden vannacht

Het Belgische uitgaansleven kent geen genade

Ik heb enorm genoten

En nu moet ik lijden

Ik waagde zelfs te dansen

Heel wat voor een zanger met een houten been

En krakende gewrichten

Ach wanneer zal mijn lichaam doen

Wat mijn geest verlangt

Er spookt een lied door mijn hoofd

Onbereikbaar en ongrijpbaar

Vandaar die pijn

Rustig aan vandaag

De tweede dag

De wereld draait door

Het neerstortende vliegtuig

Het voormalige Joegoslavië

Het hongerende Somalië

Bush contra Clinton

De Oosteuropese mislukking et cetera et cetera

Je kunt je kont ook niet keren

Je let even niet op

En het wordt weer een puinhoop

Vandaag ben ik Atlas

En krijg pijn aan mijn nek

Het spokende lied liet zijn gezicht even zien

Lief en angstaanjagend tegelijkertijd

Ik ben benieuwd

De derde dag

Vriendendag

In het bijzonder lieve lieve Ger

Uitgenodigd te komen eten

Bij de bevriende restaurateur thuis

Hoeveel gangen hoeveel flessen wijn

Praten over het verleden

Het onverwerkte verleden

Het altijd aanwezige verleden

Zo ver weg en zo dichtbij

Een lach en een traan

Onze vriendschap zal nooit vergaan

Ben je voorzichtig als je naar huis rijdt

Dag lieve jongen

De vierde dag

Het leven kan beeldschoon zijn

Van tralalala tralalala

Een heldere herfstmorgen

Kastanjes zoeken

Onze zakken volgeladen

Ha dat bittere witte schilletje

Vuile nagels stroeve mond

Samen met Tiny wandelen in het bos

Praten over relaties

Praten over praten

Praten over angst

Praten over geluk

Dat onbereikbare weke geluk

Het spokende lied trok plotseling

Een melodie aan

De vijfde dag

Altijd nog de zenuwen als ik in de auto stap

En als een uit de hemel stortende druppel

Afzak naar het zuiden

Komt het omdat ik alleen rijd

Bang ben dat ik het niet kan vinden

De meter gaat altijd te ver naar rechts

Kijk naar die slakken naast mij

Here I come

Vanavond zal ik proberen ieder lied

Als een afzonderlijk hoofdstuk

Uit het boek van het leven voor te dragen

Achter het geluk achter de pijn

Is een heldere plaats

Zo helder als boven de sneeuwgrens

Waar de zon schijnt

Koud en warm

Doorgeleefd doorgedacht doorgegaan

Hart brak hart geheeld

Verdergegaan met een gelijmd hart

Maar het is soms wel verstomd stil

Stemmingen wisselen met het uur

Four seasons in one day

Misschien brengt het spokende lied uitkomst

I like the melody

Een helende pijn een troostende loutering

Een kamikaze-achtige gedrevenheid

Alles willen doen alles willen vertellen

Alles laten gebeuren zonder remmingen

Tot bloedens toe

De zesde dag

Tot bloedens toe

En nou is het afgelopen

Nou wil ik het weten

Waar gaat het over

Wat zegt het

Wat zal ik het laten zegen

Onder controle altijd controle

Tem het paard

Spring erop en dwing het op de knieën

Bezorgdheid verlatenheid angst

Opluchting belofte sensualiteit

Gelachen dat we hebben

Ik heb het spokende lied gevangen

Hier op papier

Hier in mijn stem

Met mijn woorden

Vind ik het mooi

Het was zo opdringerig

De zevende dag

Zondagmorgen muziek

Kamerjas en pianomuziek van Beethoven

De dove componist

De kleurenblinde schilder

De stomme zanger

Vandaag naar het ziekenhuis

Starende mensen in de hal

Naar de grijze gangen ergens achter

Ver weg in het ziekendoolhof van

Begrijpende blikken en witte jassen

Geen bloemen geen fruit

Geen woorden geen gezicht

Ik doe de deur open

En kus hem op het voorhoofd

Houd mijn hart vast

Houd zijn hand vast

Lezen gedicht

Onsterfelijke gesprekken

Rust berusting pijn

En dan toch nog die glimlach

Niet in zijn ogen

Maar om zijn mond

Marius de Mona Lisa

De glimlach van Marius

Later in de hal met een denkbeeldige stengun

Iedereen die staarde

Overhoop geschoten

Перевод песни De Eerste Zeven Dagen