Текст песни 29 (Iratus) с переводом

Ζω για μια αγκαλιά ζεστη

Για μια καλη πίπα και μουσική

Και ας πουν την προσέγγιση μου ρηχή

Εγω δεν υπάκουσα τον άρχοντα

Δεν υπάρχω για υπάρχοντα

Καριολα νιώσε άβολα

Γυρνάω τον κόσμο ανάποδα

Ενω οι γύρω μου εκδικούνται για την προσοχή που παιρνω

Λες και τη στέρησα απο αυτούς λες και τη θέλω

Μα εγω τους αγαπάω και υποφέρω

Στον υπνο του δικαίου εφιάλτες βλεπω

Και οι γυναίκες στη ζωη μου πληθαίνουν ποσοτικά μα λιγοστεύουν ποιοτικά

Και είναι ηλίθιο που αυτό ειναι αποδεκτό κοινωνικά

Και είναι πιο ηλίθιο που καμιά φορά με αυτό νιώθω σωστά

Τι στον πούτσο πια;

Όλοι για ασφάλεια πεινάμε το ξέρω καλά

Μα σκατά θα γίνεις άμα τρέφεις τον εγωισμό σου σκατά

Και όλοι μου λένε να διώξω αυτό το δαίμονα που βολεύεται στα εύκολα

Και εγώ έτσι ακριβώς εκανα

Τι έκανα; μάζεψα τα κομμάτια μου και τα ένωσα

Μα το παζλ δεν μου εμοιαζε πια και ετσι το ξανα έσπασα

Ζωή χωρίς μπούσουλα ζω

Τωρα ψάχνω την ταυτότητα μου σε κομμάτια σαν και αυτό

Μα ειναι γεγονός ότι δεν γράφω όπως γράφουν

Δε ζω όπως ζουν

Δεν σκέφτονται οπως σκέφτομαι

Οτι μπορώ δεν μπορούν

Τα'χω με βλάκες μπάτσους

Με υποκριτές χορτοφάγους

Με πουτάνας γιους φασίστες

Και ηλίθιες φεμιναζί

Που δεν θα τη πειράξει ο φασίστας

Αλλά εγώ που τον είπα πουτάνας γιό

«είναι sex worker το σωστό»

Σου δείχνω το δάσος και πάλι κοιτάς το δάχτυλο

Ο, τι αγαπάς κοιτάς σε αυτό

Πως να σου δώσω άδικο;

Δεν σε παίρνω σοβαρά πια

Εδώ με το ζόρι σε παίρνει ο ύπνος μωρή σάπια

Και αυτά τα πιτσιρίκια τι σκατά σήκωσαν μύτη

Άκουσαν 2 ώρες biggie

Και μου λένε πως μου γαμαν το σπιτι;

«live iratus με τον ποσο;»

Rtms και με τον όσο

Ζω σε 20 τετραγωνικά

Τόσο γαμάτε τόσο

Και η πρώην μου δεν με μισεί πια

Δεν με σχολιάζει με τον νυν της καν

Περνάν καλά και χαίρομαι

Μα όταν τα Σάββατα μεθά

Το τηλέφωνο μου χτυπά

Μα εγώ δεν το σηκώνω

Είμαι μαλακας το αναφέραμε

Μα είναι γεγονός οτι δεν γράφω όπως γράφουν

Δε ζω όπως ζουν

Δε σκέφτονται όπως σκέφτομαι

Οτι μπορώ δεν μπορούν

Και όσο και αν αράζεις στο κέντρο

Ο μικροαστισμός σου ζει

Και όσο Μπουκόφσκι και να διαβάσεις

Δεν μπορεί να θαφτεί

Και όσο κι αν σε τσούζει αυτή η παραδοχή

Μην το παραδέχεσαι

Απ'το πως θα μου απαντήσεις θα φανεί

Γιατί έχεις θέματα

Και ο ψυχολόγος σου ειναι άχρηστος τέρματα

Και σαν να μη φτανει αυτό

Ακόμα και σε αυτόν λες ψέμματα

Και πούλα επιβολή σε όσους δεν σε μάθαν ακόμα

Και δε σε λυπάμαι που κλαίς

Δε με νοιάζει ψώφα

Και ο λόγος που κρατάω ανθρώπους

Σαν και εσένα κοντά μου

Είναι ότι είσαι τόσο για τον πούτσο

Που η έμπνευση μου ξυπνά

Και θέλω να γράψω για αυτά

Που προκαλούν αηδία

Και υπάρχουν και άλλοι σαν και εσένα

Όσοι με ακούν νιώθουν οικεία

Οπότε θα βγάλω φράγκα απο σένα

Όχι σα μούσα

Είπα μια μέρα πως θα σε κάνω πουτάνα

Το εννοούσα