Hoort het verhaal van Radbod
Belager der middeleeuwse kerk
De machtige koning der Friezen
Een groot krijger, trots en sterk
Steeds belaagd door predikers
Bleef hij een heidense zondaar
Doch eenmaal raakte hij verstrikt
In het web van een leugenaar
«Wanneer ongedoopt gaat gij naar de Hel
Een oord vol vlammen en eeuwige pijn
Doch gedoopt gaat gij naar de Hemel
Waar gij voor eeuwig gelukkig zult zijn»
En Radbod liet zich toen verleiden
De christenen zijn ziel te laten winnen
Doch reeds in het doopwater staand
Schoot hem nog een vraag te binnen
«In die Hemel zegt gij is eeuwig geluk
Maar de trotse koningen van Wodans lijn
Mij geliefde voorvad’ren waar zijn zij?
Men zegt dat zij in Walhalla zijn»
En de prediker antwoordde hem direct
Dat Walhalla was een heidens waanidee
En zijn immers ongedoopte voorvad’ren
Brandden nu in 's duivels vlammenzee
Daarop stapte Radbod uit het heilige water
En weigerde alsnog zich te laten dopen
«Ik ben liever in de Hel bij mijn voorvad’ren
Dan met jullie in de Hemel rond te lopen»
Vanaf toen was de koning nog feller
In zijn haat tegen het christendom
Hij brandde nog vele kerken plat
Menig prediker kwam door zijn hand om
En toen hij uiteindelijk moest sterven
Deed hij dat met opgeheven hoofd
Hij had zijn voorvad’ren niet verraden
En immer aan de oude machten geloofd
Перевод песни Radbod's Doop
Услышь историю Радбода, нападавшего на средневековую церковь, могучего Короля фризов, великого воина, гордого и сильного, всегда осажденного проповедниками, он остался язычником-грешником, но однажды он попал в паутину лжеца :" когда некрещен, ты попадаешь в ад, место, полное пламени и вечной боли, но крещенный, ты идешь в рай, где будешь жить вечно", и Радбод тогда позволь соблазнить себя.
Пусть христиане завоевывают его душу,
Но уже стоят в воде крещения.
Он думал о другом вопросе?
"На небесах говорят, что ты-вечное счастье,
Но гордые цари водочной линии,
Возлюбленные мои, где же они?
Говорят, что они в Валгалле»
, и проповедник прямо ответил ему,
Что Валгалла-языческое заблуждение.
И за его нетерпение,
Пылающее сейчас в Дьявольском море пламени,
Радбод вышел из святой воды
И отказался креститься.
"Я лучше буду в аду у своей двери,
Чем буду идти с тобой по небу"
С тех пор король был еще ярче.
В своей ненависти к христианству
Он сжег еще много церквей,
Многие проповедники пришли к нему за руку.
И когда он, наконец, должен был умереть.
Он сделал это с высоко поднятой головой?
Он не предал свою зацепку.
И всегда верил в старые силы.
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы