Текст песни Davaa (Erfan & Gdaal) с переводом

آ، اوکی

آه، هرچی که داشتم و خودم و باختم

و باید شروع میکردم از اول (از اول)

خود و شناختم و خودم و ساختم و

کل مسیرم و کردم عوض (کردم عوض)

زندگیم و مینویسم و از صفحه به صفحه

تا برسم صفحه آخر (صفحه آخر)

اگرم ببازم پا میشم دفعه به دفعه

من مرگمه دفعه آخر (دفعه آخر)

رو خودمم کم کردم از رو لج بازی (آه)

تو بچمی رد میشم از روت من دایی (هه)

این بالا بی مدال رو سکو تنهایی (آره)

میدونم دوس داری تو پهلو من باشی (نه؟)

فرق داره برنامه هر روزم داشی (آه)

شبا هم مشغولِ عروسک بازی (آه)

معمولا من خونه م هدفونا مشغولن

مشغول تولیدِ محصولن با ریتم (هوو)

مگه کصخلم راهم و ول کنم بیام دنبالِ تو؟ (نه)

مگه اسکلم کار کنم راهشو طی کنم

بسپرم بگم بیا مال تو؟ (نه)

مگه دیوونه ام بشم درگیرِ حرفی که منفیه

بشینم پا ناله تو؟ (نه)

نشونم مغزته در میره تخلیه

هفت تیره بگیرم من حالتو (آه)

چون که مدالم طلاست

نوک مدادم الماسه

هر چی مینویسم موندگاره

شعرام هم سواست

میرم توش عمیق تر

انگار دریاست و من غواص

واسه مرضم دواست و

واسه نفسم هواست

ای، ای، ای

ای ای

هشت بار میشه جیدال سقائه داییت (آره)

لیست کَش و تو پیِ سرمایه داری (داری)

برنامه کاری برا هر ماهش داری

بذار ایراد بگیره اونکه علافه گاهی

فکر میکنن نمیشن هیچوقت راضی

هرچی میبریم حال میده بیشتر بازی، هه

توی سر ترسی نیست اَ قاضی

کوزانوسترای موزیکِ بی جوازیم (هوو)

پی وجه نقد دورِ دنیا (ای)

فکر باز و مخ قفل دارم

این جادویی برامون پول میسازه هی

مث کت رامبد شده خودکارم

زندگیم فیلم از اون توبیخیاش

بگو کدوم سکانسش و تو دیدی داش (کدوم و؟)

تیمم در رفته از حساب تولیدیاش

مهران نیستیم ولی مدیریم جاش

چون که مدالم طلاست

نوک مدادم الماسه

هر چی مینویسم موندگاره

شعرام هم سواست

میرم توش عمیق تر

انگار دریاست و من غواص

واسه مرضم دواست و

واسه نفسم هواست

ای، ای

واسه مرضم دواست (دواست)

واسه مرضم دواست (دواست)

اینی که میشنوی پسرِ خوب

واسه مرضم دواست (دواست)

واسه مرضم دواست

واسه مرضم دواست

اینی که میشنوی پسرِ خوب

واسه مرضت دواست

بگو برن اینا زیادین

قلابین همه زیباییَن

من نمیخوام بدونن اینا هیچوقت

دورم کیا میان اصاً کیا میرن

این موزیک چند ساله مریضیمه

مسریه بدجوری بیماریم هم

همکارام میترسن، طبیعیه

فکر میکنن که من سیاسی ام

من اون آدم که یه هوا نمیدونم

تا حالا چند تا از سیبا چیدم (چند تا؟)

میدونم که اینجا نمیمونم

اگه رفتم بگو بی هیچ خیالی رفت (خدا بیامرزه)

شعر من نبود از شکم سیری

نمیدونی حالا چقد میاریم در؟ (نمی دونی)

شعر من برا اینکه بخندی نی (اصلا)

گاهی اشک بدخواهمون و میاریم در

خم میشم، نه (نه)

قوی تر از همیشه م من (هه)

میگن جیدال و با تیر میزنیم

قرار نیست که هویج شم من

میخوام پولا بشن سریعتر جمع

بیشتر بسازم به سلیقه م من (هوو)

میخوام پولا بشن سریعتر جمع

جزیره رو بخرم با قبیله ام من

مگه کصخلم راهم و ول کنم بیام دنبالِ تو؟ (نه)

مگه اسکلم کار کنم راهشو طی کنم

بسپرم بگم بیا مال تو؟ (نه)

مگه دیوونه ام بشم درگیرِ حرفی که منفیه

بشینم پا ناله تو؟ (نه)

نشونم مغزته در میره تخلیه

هفت تیره بگیرم من حالتو (آه)

چون که مدالم طلاست

نوک مدادم الماسه

هر چی مینویسم موندگاره

شعرام هم سواست

میرم توش عمیق تر

انگار دریاست و من غواص

واسه مرضم دواست و

واسه نفسم هواست

ای