Parvaz Kon | 2016

پرواز کن رو به فردا آغاز کن
پنجره های قلبتو باز کن
تا خود هم صدایی
شعر رهایی ساز کن
بین من و تو حتی یه آه فاصله نیست
پاک کن اشکامو از این گونه های خیس
می باره برف پشت برف روی موهامون
بغض جا می گیره تو صدام
نذار تنهایی بگیره جاتو
نذار تنهایی بگیره جاتو
بین من و تو حتی یه آه فاصله نیست
پاک کن اشکامو از این گونه های خیس
رو به آسمون من دوباره پرواز کن
رو به آسمون من دوباره پرواز کن
دوباره دوباره پرواز کن
دوباره دوباره پرواز کن

Начни свой полет к завтрашнему дню.
Открой окна своего сердца.
До самого звука.
Выпусти стихотворение.
Между нами нет ни единого вздоха.
Вытри мои слезы с этих сырых щек.
Снег на наших волосах.
Это заглушит мой голос.
Не позволяй этому оставить тебя в покое.
Не позволяй этому оставить тебя в покое.
Между нами нет ни единого вздоха.
Вытри мои слезы с этих сырых щек.
Лети снова.
Лети снова.
Лети снова.
Лети снова.