Mitarsam Az Khodam | 2016

روزای تو بدون منم خوبه ، روزای من بدون چشات مبهم
لااقل بزار به خواب تو پام واشه ، لااقل بزار از شب تو رد شم
میترسم از خودم ، که توی آینه حاشور می زنه منو فکرامو
می خندم و شبیه خودم نیستم ، تکرار می کنه یکی حرفامو
سردرگمم ، نگاهتو گم کردم ، این خونه جای سقف پر دیواره
من پرت می شم از ، لبه ی کابوس هذیونایی که واقعیت داره
روزای تو بدون منم خوبه ، روزای من بدون چشات مبهم
لااقل بزار به خواب تو پام واشه ، لااقل بزار از شب تو رد شم
این عکس لعنتی چشات اینجاست ، خون توو چشام دیویده و تب دارم
ترس نداشتنت توی رگ هامه ، از عشقی که تموم بشه بی زارم
جایی برای من ، توو خیالت نیست ، حس من که حالتو بد کرده
دنیای تو شبیه خودت زیباست ، دنیای من شبیه خودم سرده
روزای تو بدون منم خوبه ، روزای من بدون چشات مبهم
لااقل بزار به خواب تو پام واشه ، لااقل بزار از شب تو رد شم

Твои дни прекрасны без меня, мои дни размыты твоими глазами.
По крайней мере, позволь мне проспать твою ночь.
Я боюсь самого себя, в зеркале, поражая меня своими мыслями.
Я смеюсь и не такой, как я.
Потерял свой взгляд, этот дом-потолок.
Я брошен с края бреда, это правда.
Твои дни прекрасны без меня, мои дни размыты твоими глазами.
По крайней мере, позволь мне проспать твою ночь.
Твои чертовы глаза прямо здесь, я истекаю кровью и у меня жар.
У меня нет страха, нет любви до конца.
Для меня нет места, ты не знаешь, мне кажется, от этого тебя тошнит.
Твой мир прекрасен, мой мир холоден.
Твои дни прекрасны без меня, мои дни размыты твоими глазами.
По крайней мере, позволь мне проспать твою ночь.