Гашыйклар жыры | 2004

Күпме йолдыз, кайберләре
Акрын гына сүрелә.
Ник бу йөрәк буй җитмәслек
Йолдызларга үрелә.

Суларга да чумдым инде,
Мәхәббәтне җиңалмый.
Син бит күктә, ә мин җирдә,
Буем сиңа җиталмый.

Сиңа гашыйк булырмын дип,
Карамадым уйлап та.
Сөярмен дип уйламадым,
Чынлап түгел, уйнап та.

Суларга да чумдым инде,
Мәхәббәтне җиңалмый.
Син бит күктә, ә мин җирдә,
Буем сиңа җиталмый.

Күңел бит ул аңлыймы соң?
Ашкына һаман күккә.
Күңел бит ул өметләнә
Азга түгел, бик күпкә.

Суларга да чумдым инде,
Мәхәббәтне җиңалмый.
Син бит күктә, ә мин җирдә,
Буем сиңа җиталмый.

Сколько звезд, некоторые
Пахнет медленно.
Почему это сердце не хватает роста
Стучится в звезды.

Я уже окунулся в воду,
Любовь не побеждает.
Ты ведь на небесах, а я на земле,
Этого тебе не хватает.

Я буду любить тебя,
Я даже не думал.
Не думала, что люблю,
Не совсем, но и играть.

Я уже окунулся в воду,
Любовь не побеждает.
Ты ведь на небесах, а я на земле,
Этого тебе не хватает.

Ведь душа это понимает?
Все еще в небо.
Душа ведь надеется
Не зря, очень много.

Я уже окунулся в воду,
Любовь не побеждает.
Ты ведь на небесах, а я на земле,
Этого тебе не хватает.