Karroca e Engjujve | 2016

Me një gotë vere në duar sonte jetën dua ta mbaroj
Se ajo më tha lamtumirë e s’më duhet më të jetoj
Në brendi të kësaj errësire një njeri me gitarë në duar
Ndoshta i ka të njëjtat halle dhe më thërret te hy në një valle
Dhe ngrej gotën për së fundi herë
Dhe i them njeriut të qetë më ler
S’dua të dëgjoj asnjë farë zëri
Përveç t’rrahurave të zemrës që në fund i bëri
Por gitarë ti nuk pushon
Thonë se njeriu ne qiell me këngë shkon
Këtë këngë e vazhdoi një zë i çuditshëm
Karroca e engjujve me zërin e saj jo të përditshëm
Dhe ngrej goten për së fundi herë
Dhe i them njeriut të qetë më ler
S’dua të dëgjoj asnjë farë zëri
Përveç t’rrahurave të zemrës që në fund i bëri

С бокалом вина в руке этой ночью я хочу закончить свою жизнь,
Что она сказала "прощай", и мне больше не нужно жить.
В этой темноте человек с гитарой в руках,
Может, у него та же проблема, и он зовет меня на танец.
И поднимите бокал в последний раз.
И я говорю мужчине оставить меня в покое,
Я не хочу слышать ни звука.
За исключением сердечных привязанностей, которые он, наконец, сделал.
Но на гитаре ты не отдыхаешь.
Говорят, человек в небе с песней уходит.
Странный голос зазвучал на эту песню,
Тачка ангелов с ее Недневным голосом
И поднимает чашу в последний раз.
И я говорю мужчине оставить меня в покое,
Я не хочу слышать ни звука.
За исключением сердечных привязанностей, которые он, наконец, сделал.