Äitien äidit | 2015

Kivinen maa
ja tuuhea metsä
Pimeät illat
ja pakkanen
Metsän reunassa nainen,
vierellään mies
Otavan tähdet
seitsemän kertaa
kuiskasivat:
«Kiviseen peltoon
ei viljaa koskaan
saa kasvamaan.»
Hiljaa joki virtaa
Hiljaa joki virtaa
Komea talo
kukkulan päällä
Seinällä taulu
jo kuolleista
Pihalla talli
ja polkupyörä
Nuorella miehellä
valkoinen lakki
Rintamalle
poikia puetaan
Isänmaa kutsuu
sitä puolustamaan
Hiljaa joki virtaa
Hiljaa joki virtaa
Vierivät vuodet kuin vierivä virta
Hiljaa joki virtaa
Nopea auto
moottoritiellä
Maisema vaihtuu
tutuksi taas
Vain kivijalka
ja päättyvä tie
Äitien äidit
lapsiaan oottaa
puretun talon
ikkunoissa,
sukupolvien siemen
sydämessään
Hiljaa joki virtaa
Hiljaa joki virtaa
Vierivät vuodet kuin vierivä virta
Hiljaa
joki virtaa
Hiljaa virtaa joki…
Joki virtaa
Hiljaa
Hiljaa

Каменистая земля
и густой лес,
Темные ночи
и мороз
На краю леса, женщина,
рядом с ним мужчина.
Звезды ковша
семь раз
прошептали:
"На каменистом поле
ни одно зерно не
заставляет тебя расти"»
Тихо течет река.
Тихо течет река,
Красивый дом
на вершине холма,
На стене картина
уже мертва.
Во дворе конюшни
и на велосипеде
Молодой человек
в белой кепке
На передок
парни одеваются,
Отчизна манит
защитить ее.
Тихо течет река.
Бесшумно течет река,
Катится годы, как ручей,
Тихо течет река.
Быстрая машина
на автостраде.
Пейзаж
снова меняется, знакомый,
Просто каменная нога
и дорога, которая заканчивается.
Матери матерей,
у нее есть дети.
разрушенный дом.
Окна,
семя поколения
в его сердце.
Тихо течет река.
Безмолвно течет река,
Катящаяся годами, словно ручей.
Тихо
течет река,
Тихо течет река ...
Течет река.
Тихо,
Тихо.