بعضیا رو می دونی تا تهش باتن
حتی وقتی می زنی تو خاکی
هر وری بری باتم داشم
هر وری بری باتم داشم
آره هر وری بری باتم داشم
از هر جا می خواد بذار باد بیاد
رفیقام می گن همش هستن بام
ولی خب تهش می بینم هنوز دست تنهام
توی تولید نه ولی تو مصرف بام
موفقیتا میان هی تو پسرفت ها
هر چی گذاشتم گفتی کم نی برامون
ولی مثکه نفهمیدی معنی مرامو
من یک بودم ازم تو کندی مقامو
بهم گفتی تو داری با خونسردی هوامو آآه
منو تو بودیم قدیم یه تیم
فک نمی کردم یه روز رقیب بشیم
نه، دوس بودیم ما رو رادار هم
ولی خب الان می کنی سایمو تعقیب که چی
دیگه نمی خوام بشم من لا دردا لوس
دشمنو ترجیح می دم به صدتا دوست
ولی هنوز دلامون از امید پره چی می گین؟
شماهایی که شدین مگسای دور شیرینی ها؟
طرف نمی گیرم سازمان مللی
خاکیم بات نذار آسفالت شه ولی
رفاقتا جاش باشه تو قلبمونه
هر گلی رفیقی کاشت تو حلقمونه
ولی فک نکنن دوستیا نردبونه
برن بالا از ما بشن مرد خونه
جالبه وقتی بود جفت برا خوب
نمی دادیم ما هیچیو مفت برا پول
زدیم به هم شد حال دشمنا توپ
به، نذار بگذره آب از سرش
بذار بدرخشه نمونه خاکسترش
تکی خوب ولی هست ما بهترش
ارزش رفیق به نرخ روز نی
نرخ روز که دادا دل به سوز نی
بدبختی اینه که تو فکرشه که خوبه
جلو دوستاش ولی سکه ای یه پوله
شناختم خیلی از دوستامو تش
الکی بودن مثه سوسمار و اشک
آره همه حیوونیم بولداگ و لش
ولی نمی ذاریم که بشه یه روز باغ وحش
این خونه که ساختیم باجونو دل
نه نمی ذاریم بشه داغونو ول
پر از روباه بشه، می گیرم روزای تارو
هر کدوممون می خوایم که سوباسا بشه
داغ پشت هم، سنگک و سنگ
کم پیش میاد کنیم سنگرو ترک
خمپاره بخوره و ترکش بیاد
فوقش چسب زخمه نیستش دردش زیاد
من فکر دوستامونم
از این پاره ی تن تا این استخونم
می خوام من رو آت بمونم
وقتی کم بیارم می گم من باس بتونم
نمی ذاریم ما ولی پیش بیاد
روزگاره آره ولی پیش میاد
مهم اینه که همه محکمو قوی
با هم رد کنیم معضلو سریع
داش،
هر وری بری باتم داش
هر وری بری باتم داش
هر وری بری باتم داش
هر وری بری باتم داشم
…داداشم