Man Hamoon Iranam | 2010

منو از یاد بردین ، من همون ایرانم
وقتی رفتین ، گریه کردم توی اون فصل غم آلود
گفتین اما بر می گردیم ، همه دلخوشیم همین بود
گفتین و منم نشستم ، منتظر با چشم بیدار
بچه های نازنینم ، پس چی شد وعده ی دیدار
پس چی شد وعده ی دیدار
شبا که یاد گذشته ، پر می شه توی وجودم
دوباره یادم می افته که من اون روزا چی بودم
خالی از حس حقارت ، سرفراز بودم و سالار
بچه های نازنیم ، پس چی شد وعده ی دیدار
منو از یاد نبرین ، می دونم ویرانم
ضجه هامو می شنوین ، من همون ایرانم
من همون ایرانم
خسته از بوسه ی شلاق ، چیزی از تنم نمونده
یه قفس شبیه گربه ، پیکر منو پوشونده
از همون روزی که رفتین ، من یه روز خوش ندیدم
بچه ها با من نبودین تا ببینین چی کشیدم
تا ببینین چی کشیدم
منو از یاد نبرین ، می دونم ویرانم
ضجه هامو می شنوین ، من همون ایرانم
من همون ایرانم
هنوز از خودم می پرسم که چی شد اون همه همت
نکنه که خو گرفتین به پناه جویی و غربت
هنوزم بیدار نشستم ، نکنه که بر نگردین
بچه های نازنینم ، منو از یاد که نبردین
منو از یاد که نبردین
منو از یاد نبرین ، می دونم ویرانم
ضجه هامو می شنوین ، من همون ایرانم
منو از یاد نبرین ، می دونم ویرانم
ضجه هامو می شنوین ، من همون ایرانم
من همون ایرانم

Ты забыл обо мне, Я ирландец,
Когда ты ушел, я плакала в тот грустный сезон.
Ты сказала это, но мы вернемся, это все, чему я рад.
Ты сказала это, и я сел, ожидая, когда твои глаза откроются.
Милые дети, что случилось с обещанием о встрече?
То, что случилось со встречей
Ночью, наполняет меня воспоминаниями о прошлом.
Я начинаю вспоминать, кем я был тогда.
Я гордился его унижением и достоинством.
Мои милые дети, так что случилось с свиданием?
Не забывай меня, я знаю, что я уничтожен.
Ты слышишь моих цыплят, я все тот же ирландец.
Я такая ненормальная.
Устал целовать хлыст, от меня ничего не осталось.
Это клетка, как кошка, она закрыла мое тело.
С того дня, как ты ушла, у меня не было хорошего дня.
Вы, ребята, не были со мной, чтобы увидеть, через что я прошел.
Чтобы увидеть, через что я прошел.
Не забывай меня, я знаю, что я уничтожен.
Ты слышишь моих цыплят, я все тот же ирландец.
Я такая ненормальная.
Мне все еще интересно, что случилось, вся эта смелость.
Или ты окажешься в своей Крепости Одиночества?
Я все еще не сплю, на случай, если ты не вернешься.
Мои милые дети, вы меня не помните.
Ты не забыла меня.
Не забывай меня, я знаю, что я уничтожен.
Ты слышишь моих цыплят, я все тот же ирландец.
Не забывай меня, я знаю, что я уничтожен.
Ты слышишь моих цыплят, я все тот же ирландец.
Я такая ненормальная.