Hellapoliisi Ja Herrasmies | 2002

Mihin sä laitoit sen, särkyneen sydämen
Sen jonka sulle kauan sitten annoin
Myöhemmin oivalsin, niin turhaan sen lahjoitin
Ja turha myös lienee vala jonka vannoin
En sulle kuitenkaan suutu, en pikku virheisiin puutu
Kun ei se miksikään muutu, kun vain maata alla jalkojes palvon
Nyt ylös katseeni luoden, ja vähän toivoa tuoden
Kun jälkeen niin monen vuoden, kuin vanha hellapoliisi valvon
Kenelle kirjoitin tuhansin kirjaimin, kirjeet ja kaikki kauniit postikortit
Luulinko auenneen oven sun sydämeen, vai luulinko että aukee taivaanportit
En sulle kuitenkaan suutu, en pikku virheisiin puutu
Kun ei se miksikään muutu, kun vain maata alla jalkojes palvon
Nyt ylös katseeni luoden, ja vähän toivoa tuoden
Kun jälkeen niin monen vuoden, kuin vanha hellapoliisi valvon
Mihin sä laitoit sen, särkyneen sydämen
Sen jonka sulle kauan sitten annoin

Куда ты положил, разбитое сердце,
То, что я давным-давно дал тебе?
Позже я понял, и напрасно пожертвовал,
И нет смысла принимать присягу, которую я дал.
Но я не буду злиться на тебя, меня не будут беспокоить маленькие ошибки.
Когда ничего не меняется, когда только лежу под ногами, поклоняюсь
Теперь моими глазами и с небольшой надеждой
После стольких лет, как старый адский полицейский, я контролирую,
Для кого я написал тысячи писем, писем и всех красивых открыток.
Я думал, что дверь открылась в твоем сердце, или я думал, что врата рая открылись?
Но я не буду злиться на тебя, меня не будут беспокоить маленькие ошибки.
Когда ничего не меняется, когда только лежишь под ногами, поклоняешься
Теперь моими глазами и с небольшой надеждой
После стольких лет, как старый адский полицейский, я наблюдаю.
Куда ты положил, разбитое сердце,
То, что я давным-давно дал тебе?