Wierzyłem tak | 2007

Kiedyś zapomniał o nas Bóg-niedopatrzenie
Minął rok minął tak
Dziś już nic nie zmienię
Kiedyś Ty kiedyś ja
Jedna całość, jeden świat
W jeden oddech cisza zamieniała nasze dwa
Nagle czas zatrzymał się by los mógł nam ukraść
Wieczność przyrzeczoną nie było jutra
Umarły plany, wszystko to co było piękne
Umarła miłość w jednej chwili niepojęte
Zniknęło szczęście, a może nigdy go nie było
Być może mnie i Ciebie nigdy nic nie łączyło
Nie wiem nie ważne dziś już nie pamiętam
Albo udaje tylko twardy chłopak co nie pęka
I nowym dźwiękiem, wersem to oddalam
Znów robię swoje
Przeszłość zagłuszam lekiem hałas
Z dala od wspomnień
To recepta by zapomnieć
Czas raz na zawsze zdusił między nami płomień
Wierzyłem tak, wierzyłem, że znalazłem szczęście
Lecz tylko w snach tuliłem Cię w nich nasze miejsce
Na zawsze już obudzę się nie zasnę więcej
Nigdy wiem nie zdarzyła się miłość nam
W tamtych oczach widziałem smutek, anielski spokój
Głucha cisza wokół mnie i tylko ona pusty pokój
Tylko ona, setki rozsypanych zdjęć
Dwie postacie, miłość tylko to liczyło się
Wtedy wierzyła bardzo, myślała to jest napisane
Obłędna miłość jak sen na jawie
Przyszłość, która pozostała planem
Zły podmuch losu zniszczył wszystko rozsypane
Uciekły gdzieś, nie wróci już nigdy
Pamięta jak odchodzi, wszystkie marzenia prysły
Modliła się by to był tylko sen
Gdy otworzy oczy wszystko ułoży się
Lecz los nie miał ich w swoich planach
Setki zdjęć wokół niej, ona pozostała sama
Pozostały marzenia, tysiące wspomnień
Cudowne chwile, o których dziś musi zapomnieć
Czas mnie zmienił wiara w miłość mi obrzydła
Sam na ziemi przykre, ale muszę przyznać
Czas mnie zmienił w jednej chwili podciął skrzydła
Kradnąc jutro przekuł serce niczym igła
Wiem, rozumiem, kocham proszę dumnie
Wracaj, tęsknię, żyć bez Ciebie już nie umiem
Ty na zawsze dobrze wiesz przecież znasz mnie
Nic nie ważne, bo w ramionach Twoich zasnę
Zgasło wszystko, blady świt odebrał przyszłość
Jednym ruchem fikcję zmienił w rzeczywistość
Zabrał wszystko z naszych marzeń nic nie wyszło
Bez pamięci na tym świecie żyć mi przyszło
Lepiej tak na żadną już tak nie popatrzę
Dobrze wiem raz obudzony już nie zasnę
Tylko sen w nim pozostaniesz już na zawszę
Pierwszy dzień dzisiaj na nowo wszystko zacznę

Когда-то забыл о нас Бог-недосмотр
Прошел год прошел так
Сегодня я ничего не изменю.
Когда-нибудь ты, когда-нибудь я
Одно целое, один мир
На одном дыхании тишина превращала наши два
Внезапно время остановилось, чтобы судьба могла украсть у нас
Вечность, обещанная не было завтра
Мертвый план, все, что было красиво
Умерла любовь в одно мгновение непостижимое
Исчезло счастье, а может, его и не было
Возможно, у нас с тобой никогда ничего не было.
Я не знаю, не важно сегодня я больше не помню
Или прикидывается просто крепким парнем, который не трескается
И новым звуком, стихом
Я снова делаю свое дело
Прошлое заглушаю лекарством шум
Вдали от воспоминаний
Это рецепт, чтобы забыть
Время раз и навсегда задушило пламя между нами
Я верил так, я верил, что нашел счастье
Но только во сне я обнимал тебя в них.
Я проснусь навсегда больше не засну
Я никогда не знаю, что любовь случилась с нами
В этих глазах я видел печаль, ангельский покой.
Глухая тишина вокруг меня и только она пустая комната
Только она, сотни рассыпанных фотографий
Два персонажа, любовь только это имело значение
Тогда она очень верила, думала, что это написано
Безумная любовь, как сон наяву
Будущее, которое осталось планом
Злой порыв судьбы уничтожил все рассыпанное
Убежали куда-то, больше никогда не вернется
Он помнит, как ушел, все мечты сбылись.
Она молилась, чтобы это был только сон.
Когда она откроет глаза, все будет хорошо.
Но судьба не имела их в своих планах
Сотни фотографий вокруг нее, она осталась одна
Остались мечты, тысячи воспоминаний
Чудесные моменты, которые он должен забыть сегодня
Время изменило меня вера в любовь отвратила меня
Один на земле неприятно, но я должен признать
Время изменило меня в одно мгновение подрезало крылья
Воруя завтра, он пронзил сердце, как игла
Я знаю, я понимаю, я люблю, пожалуйста, гордо
Возвращайся, я скучаю, я больше не могу жить без тебя
Ты всегда хорошо знаешь, ведь ты меня знаешь
Ничего не важно, потому что в объятиях твоих я усну
Погасло все, бледный рассвет забрал будущее
Одним движением вымысел превратил в реальность
Он забрал все из нашей мечты ничего не вышло
Без памяти в этом мире жить мне пришло
Лучше я не буду так смотреть.
Я знаю, однажды проснувшись, я больше не засну.
Только сон в нем останется навсегда
Первый день сегодня я начну все заново