Työmiehen haudalla | 2013

On tyhjä torppa maja matala
Harmaat hirret veistäjäänsä ikävöi
Sisällä vahva tuoksu tupakan
Se syvää hiljaisuutta yksin isännöi
Voimalla sisun läpi elämän
Hän esteet raskaimmatkin eeltään raivasi
Antoi isä neuvon tärkeimmän
Työlläs lunastat oman arvosi
Ei paljon pyytänyt, ei ketään syyttänyt
Murheet piti sisällään, kivun oppi kestämään
Ei kiitoslaulut soi, ei herrat pokkuroi
On kovin hiljaista työmiehen haudalla
Vaan loppuu voimat miehen vahvankin
Kun elon ilta mailleen laskeutuu
Muistomerkki arjen sankarin
Puinen risti alla koivupuun
Ei paljon pyytänyt, ei ketään syyttänyt
Murheet piti sisällään, kivun oppi kestämään
Ei kiitoslaulut soi, ei herrat pokkuroi
On kovin hiljaista työmiehen haudalla
Ei paljon pyytänyt, ei ketään syyttänyt
Murheet piti sisällään, kivun oppi kestämään
Ei kiitoslaulut soi, ei herrat pokkuroi
On kovin hiljaista työmiehen haudalla

Есть пустая башенка хижины, низко
Серые бревна скучают по своему скульптору,
Внутри сильный запах табака,
Что глубокая тишина в одиночестве
Несет власть через кишки жизни.
Он даже самые тяжелые преграды очистил,
Дал отцу самый важный совет:
Своей работой ты выкупаешь свою собственную ценность,
Многого не просил, никто не обвинял,
Беды были сдержаны, боль научилась терпеть.
Спасибо, песни не звонят, джентльмены, не смеются,
На могиле рабочего очень тихо.
Даже для мужчины все заканчивается.
Когда ночь жизни обрушивается на его землю,
Памятный знак повседневному герою,
Деревянный крест под березой
Не так уж и много просил, никто не обвинял,
Беды были сдержаны, боль научилась терпеть.
Спасибо, песни не звонят, джентльмены, не смеются,
На могиле рабочего очень тихо.
Не так много спрашивали, никто не обвинял,
Беды были сдержаны, боль научилась терпеть.
Спасибо, песни не звонят, джентльмены, не смеются,
На могиле рабочего очень тихо.