Het Dorp | 2006

Songtekst van Wim Sonneveld — Het Dorp
Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk een kar met paard
Een slagerij J. van der Ven
Een kroeg, een juffrouw op de fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar het is waar ik geboren ben
Dit dorp, ik weet nog hoe het was
De boerenkind’ren in de klas
Een kar die ratelt op de keien
Het raadhuis met een pomp ervoor
Een zandweg tussen koren door
Het vee, de boerderijen
En langs het tuinpad van m’n vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat ‘t nooit voorbij zou gaan
Wat leefden ze eenvoudig toen
In simp’le huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg
Want ziet, hoe rijk het leven is
Ze zien de televisiequiz
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of het bankstel staat bij Mien
En d’r dressoir met plastic rozen
En langs het tuinpad van m’n vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat ‘t nooit voorbij zou gaan
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
In minirok en beatle-haar
En joelt wat mee met beat-muziek
Ik weet wel het is hun goeie recht
De nieuwe tijd, net wat u zegt
Maar het maakt me wat melancholiek
Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtjespringen
Dat dorp van toen, het is voorbij
Dit is al wat er bleef voor mij
Een ansicht en herinneringen
Toen ik langs het tuinpad van m’n vader
De hoge bomen nog zag staan
Ik was een kind, hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan

Лирика Wim Sonneveld-The village
Дома у меня есть открытка,
На которой церковь телега с лошадью
Мясная лавка J. van der Ven
Паб, леди на велосипеде,
Наверное, ничего для тебя не значит.
Но там, где я родился,
В этой деревне, я помню, как это было, как
Ребенок фермера бежал в классе
Телегу, которая гремит на гальке,
В доме совета с насосом для нее,
Грязная дорога между хорами
Скотоводов, ферм
И вдоль садовой тропы моего отца.
Я видел, как стояли высокие деревья.
Я был ребенком, и я не знал ничего лучше,
Чем он никогда не исчезнет.
Как же просто они жили тогда
В симпейских домах между зелеными
Отрыжками и живой изгородью,
Но, по-видимому, они жили неправильно.
Деревня была модернизирована,
И теперь они на правильном пути.
Чтобы увидеть, насколько богата жизнь,
Они видят телевизионную викторину.
И жить в бетонных коробках
С большим количеством стекла, ты можешь увидеть,
Как диван в Мьен
И ее комод с пластиковыми розами,
И по Садовой тропинке моего отца.
Я видел, как стояли высокие деревья.
Я был ребенком, и я не знал ничего лучше,
Чем он никогда не исчезнет.
Деревенская молодежь держится вместе
В мини-юбке и битл-волосах
И немного кричит под бит-музыку.
Я знаю, что это их право-
Новая эра, Как ты говоришь.
Но от этого мне становится немного грустно.
Я помню их отцов.
Они купили лакрицу за копейки.
Я видел, как их мать прыгала по канату.
Эта деревня тогда, все кончено.
Это все, что осталось для меня.
Открытка и воспоминания,
Когда я прошел тропинку сада моего отца,
Увидел высокие деревья.
Я был ребенком, как я мог знать,
Что это навсегда исчезнет?