Szal Niebieskich Cial | 1980

Saturn zimnem Ziemię smaga
Lód się w moje serce wkrada
W oku chętnie się sadowi
I marzenia moje chłodzi
Czas od pięt mnie cicho zjada
Truchtem biegnie do sąsiada
Gasi blaski dusi słowa
Radość do rękawa chowa
A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją
A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją
Patrzę w lustro na przyjaciół
Jacyś mniejsi pokorniejsi
W półuśmiechach, w półmarzeniach
W gestach, pozach bez znaczenia
Życie płynie bez pośpiechu
Bez uśmiechu i bez grzechu
Bez smutku, strachu, bez radości
Bez nienawiści, bez miłości
A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją
A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją

Сатурн холодом землю смахивает
Лед проникает в мое сердце
В глазу охотно судят
И мечты мои остывают
Время от пяток меня тихо ест
Трусцой бежит к соседу
Гасит блеск душит слова
Радость в рукав прячет
И планеты бушуют, бушуют, бушуют и смеются, смеются, смеются
И планеты бушуют, бушуют, бушуют и смеются, смеются, смеются
Смотрю в зеркало на друзей
Некоторые меньшие смиренные
В полумраке, в полумраке
В жестах, позах бессмысленных
Жизнь течет без спешки
Без улыбки и без греха
Нет печали, страха, нет радости
Нет ненависти, нет любви
И планеты бушуют, бушуют, бушуют и смеются, смеются, смеются
И планеты бушуют, бушуют, бушуют и смеются, смеются, смеются