Romanian Folk Dance No. 3 | 2011

این پخش که می کنی عطرت
همین پخش که می کنی
آن نمی دانم نامش میان همه خیابان های شهر
پخش که می کنی عطرت
صد سال گذشت بر تن من
و از صد ساکت سرای بی سلیقه که سفر میکنی
پخش عطرت میان همه خیابان های شهر
باز هم بعد از صد سال
و دستان من بی سفر مانده سفت
در پوست گردویی بی سر و ته
که غم می بارد از رنگ آن
و چشم هایم را که باز میکنی
پخش عطرت را میان همه خیابان های شهر
بعد از همین که صد سال پوست گردو چشم باز می کند میان دستم
و تو می دوی می آیی حال می کنی
پخش عطرت میان همه خیابان های شهر
همین اگر بدانی که گردوان دریایند
و من بر ساحل می میری و غش می کنی
پخش عطرت را میان همه خیابان های شهر
صد سال گذشت بر تن من سافی سرایدار
و سینه ام از سرمای این سر که می دوانیم خس خس می کنی
و دیوانه وار با آن عطر دستاوینت سر بر بالش که می نهی
هر شب انگار سرم را می گذاری لای پرس می کنی
پخش عطرت را میان همه خیابان های شهر

Твои духи.
Вот, что ты играешь.
Этого я не знаю.
Твои духи.
Сто лет прошло со мной.
И о безмолвном оазисе, в котором ты путешествуешь.
Снова распространи свои духи по улицам города
После ста лет,
И мои руки не путешествовали твердо,
* в большой, круглой коже, * *
с печалью от ее цвета. *
И когда ты откроешь мне глаза,
Разнесешь свои духи по улицам города,
После того, как я открою глаза от ореха пекана,
И ты побежишь, повеселишься.
Распространяй свои духи по улицам города,
Даже если бы ты знал, как убивать,
А я умру на пляже, и ты отключишься.
Разнеси свои духи по улицам города,
Через сотню лет мне передали пластырь.
И моя грудь будет ползти от холода этой головы, пока мы едем.
И твоя одежда-то, что ты запрещаешь.
Каждую ночь я словно в петле засунул голову.
Распространяй свои духи по улицам города.