Toivomuskirjeitä Jumalille | 1983

Pyysikö maapallo sodanhalussa
Jumalilta ihmistä aikojen alussa?
Pyysikö: tehkää heistä sellaisia
Että he varmasti pelkäävät toisiaan
Ja minä nostan vuoret heidän välilleen
Ja piirrän joet rajoikseen
Ja annan heille, heidän isiensä maan
Ja he synnyttävät sotilaan
Sitä isien maata puolustamaan
Päättämään mitä sille tapahtuu
Aina poveen maan isien joukkoon mahtuu
Vai pyysikö maa
Rauhallisen ihmisen
Onko kaikki julmaa
Leikkiä Jumalten?
Sotilaat kaikkien aikojen
Mennen ajan, tämän päivän, tulevaisuuden
Ketkä pyysivät maan ja ihmisen
Olemassaololle mahdollisuuden
Sanoivatko, tarvitsemme ihmisen
Tarvitsemme maat ja rajat pintaan sen
Venyttääksemme niitä
Täyttääksemme syntyneitä aukkoja näin
Koska emme pidä siitä
Ettei raja riitä
Meille kaikille käydessämme niitä päin
Ja hyvät Jumalat kuunnelkaa:
Ei kukaan muu pysty teille yhtä paljoa uhraamaan
Menneisyyteen lensin
Mulle kirjeet näytettiin
Kuka ehti ensin
Kenen toiveet täytettiin

Неужели Земля просила войны?
От богов, человек в начале времен?
Ты спрашивал: "сделай их такими?"
Что они должны бояться друг друга.
И Я воздвигну горы между ними, и я приведу реки к их пределам, и я дам им землю их отцов, и они родят солдата, чтобы защитить землю отцов, решая, что с ней всегда происходит в лоне земных отцов, или страна спросила у мирного человека: "все ли жестоко играть с богами?"
Солдаты всех времен,
Я отправлюсь в то время, в тот день, в будущее,
Кто спросил землю и человека
О возможности существования.
Говорили ли они, что нам нужен человек?
Нам нужны страны и границы, чтобы выйти на поверхность,
Чтобы растянуть их,
Чтобы заполнить пробелы, созданные таким
Образом, потому что нам не нравится,
Что предел недостаточно
Для всех нас, когда мы идем к ним,
И боги слушают:
Никто другой не может так много жертвовать вам.
В прошлое я улетел,
Мне показывали письма.
Кто добрался туда первым,
Чьи желания были исполнены?