Mä lähden himaan | 1994

Mä aikani täällä kärsin
Hevosennäkkileipää järsin
Nyt se paska ohi on
On riemu juupel mahdoton
Tuosta portista juoksen helvetin lujaa
Vapaana miehenä pitkin kujaa
Nyt vipinaa tennariin ja Konsta lähtee siviiliin!
Mä lähden himaan, mä lähden himaan
Ei iske enää mikään ei mua määrää vääpelikään!
Mä lähden himaan, mä lähden himaan
Ei iske enää mikään ei mua määrää vääpelikään!
Juhannus, joulu ja uusvuosi kiinni
Pois kun pääsen kuplii viini
Ei kapteeni lomaa myönnä
«Anomus perseeseesi työnnä.»
Ei enää ympärillä aitaa
Ei oo päällä peltipaitaa
Mä häviäjille pokkuroin ja ykstoista kuukautta pahoin voin
Mä lähden himaan, mä lähden himaan
Ei iske enää mikään ei mua määrää vääpelikään!
Mä lähden himaan, mä lähden himaan
Ei iske enää mikään ei mua määrää vääpelikään!
Hei kappari vedä käteen Konsta nakkaa jämät mäkeen joo joo joo

Мое время здесь-страдание,
Конский хлеб, который я прогрызла.
Теперь, когда все кончено,
Радость джупела невозможна
От этих ворот, я убегаю, блядь, быстро.
Как свободный человек в переулке,
Я собираюсь толкнуть Теннари, а Конста станет гражданским!
Я пойду к нему, я пойду к
Нему, нет ничего, что могло бы меня поразить, даже сержант-майор!
Я пойду к нему, я пойду к
Нему, нет ничего, что могло бы меня поразить, даже сержант-майор!
Середина лета, Рождество и Новый год закрыты,
Когда я получаю бурлящее вино,
Капитан отпуск не признает:
"проси свою задницу. толкни ее"»
Больше никаких заборов,
Я не ношу жестяную рубашку,
Я неудачник и болен уже несколько месяцев.
Я пойду к нему, я пойду к
Нему, нет ничего, что могло бы меня поразить, даже сержант-майор!
Я пойду к нему, я пойду к
Нему, нет ничего, что могло бы меня поразить, даже сержант-майор!
Эй, капеллан, пошел ты на гору, да, да, да, да!