Geryeh | 2009

گریه نمی کنم نه اینکه سنگم
گریه غرورم رو به هم می زنه
مرد برای هضم دلتنگی هاش
گریه نمی کنه ، قدم می زنه
گریه نمی کنم ، نه اینکه خوبم
نه اینکه دردی نیست ، نه اینکه شادم
یک اتفاق نصفه نیمه ام که ، یهو میون زندگی افتادم
یک ماجرای تلخ ناگزیرم
یک کهکشونم ولی بی ستاره
یک قهوه که هرچی شکر بریزی
بازم همون تلخی ناب رو داره
اگر یکی باشه من رو بفهمه
براش غرورم رو به هم می زنم
گریه که سهله ، زیر چتر شونش
تا آخر دنیا قدم می زنم
گریه نمی کنم نه اینکه سنگم
گریه غرورم رو به هم می زنه
مرد برای هضم دلتنگی هاش
گریه نمی کنه ، قدم می زنه
گریه نمی کنم ، نه اینکه خوبم
نه اینکه دردی نیست ، نه اینکه شادم
یک اتفاق نصفه نیمه ام که ، یهو میون زندگی افتادم

Я не плачу, не стою на камне.
Плач действует мне на нервы.
Человек, которого нужно переварить.
Он не плачет, он идет.
Я не плачу, не в порядке.
Не то, чтобы не было боли, не то, чтобы я был счастлив.
Это наполовину несчастный случай, который встал у меня на пути.
Я горькая история.
Галактика, но без звезд.
Кофе, все, что ты добавляешь в сахар.
У него такая же чистая горечь.
Если кто-нибудь узнает обо мне,
Я слишком горжусь им.
Плакать легко под его зонтиком,
Я иду к концу света.
Я не плачу, не стою на камне.
Плач действует мне на нервы.
Человек, которого нужно переварить.
Он не плачет, он идет.
Я не плачу, не в порядке.
Не то, чтобы не было боли, не то, чтобы я был счастлив.
Это наполовину несчастный случай, который встал у меня на пути.