Тексты и переводы песен /

Parandehaye Ghafasi | 1992

پرنده های قفسی
عادت دارن به بی کسی
عمرشونو بی هم نفس
کز می کنن کنج قفس
نمی دونن سفر چیه
عاشق در به در کیه
هر کی بریزه شاه دونه
فکر می کنن خداشونه
یه عمرِ بی حبیبن
با آسمون غریبن
این همه نعمت اما
همیشه بی نصیبن
تو آسمون ندیدن
خورشید چه نوری داره
چشمه ی کوه مشرق
چه راه دوری داره
چه می دونن به چی می گن ستاره
دنیا کیا بهاره
چه می دونن عاشق می شه چه آسون
پرنده زیر بارون
پرنده های قفسی
عادت دارن به بی کسی
پرنده های قفسی
عادت دارن به بی کسی
عمرشونو بی هم نفس
کز می کنن کنج قفس
نمی دونن سفر چیه
عاشق در به در کیه
هر کی بریزه شاه دونه
فکر می کنن خداشونه
یه عمرِ بی حبیبن
با آسمون غریبن
این همه نعمت اما
همیشه بی نصیبن
چه می دونن به چی می گن ستاره
چه می دونن دنیا کیا بهاره
چه می دونن عاشق می شه چه آسون
پرنده زیر بارون
تو آسمون ندیدند
خورشید چه نوری داره
چشمه ی کوه مشرق
چه راه دوری داره
قفس به این بزرگی
کاشکی پرنده بودم
مهم نبود پریدن
ولی برنده بودم
فرقی نداره وقتی
ندونی و نبینی
غصه ات می گیره وقتی
می دونی و می بینی
غصه ات می گیره وقتی
می دونی و می بینی
چه می دونن به چی می گن ستاره
چه می دونن دنیا کیا بهار
چه می دونن عاشق می شه چه آسون
پرنده زیر بارون
پرنده های قفسی
عادت دارن به بی کسی
عمرشونو بی هم نفس
کز می کنن کنج قفس
نمی دونن سفر چیه
عاشق در به در کیه
هر کی بریزه شاه دونه
فکر می کنن خداشونه
یه عمرِ بی حبیبن
با آسمون غریبن
این همه نعمت اما
همیشه بی نصیبن
چه می دونن به چی می گن ستاره
چه می دونن دنیا کیا بهاره
چه می دونن عاشق می شه چه آسون
پرنده زیر بارون
چه می دونن به چی می گن ستاره
چه می دونن…
(by Vahid)