Jomeh | 2005

توی قاب خیس این پنجره‌ ها
عکسی از جمعه‌ی غم‌گین می‌بینم
چه سیاه ئه به تن‌اش رخت عزا
تو چشاش ابرای سنگین می‌بینم
داره از ابر سیا خون می‌چکه
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه
نفس‌ام در نمی‌آد، جمعه‌ها سر نمی‌ آد
کاش می‌بستم چشامو، این ازم بر نمی‌ آد
داره از ابر سیا خون می‌چکه
جمعه‌ ها خون جای بارون می‌چکه
عمر جمعه به هزار سال می‌رسه
جمعه‌ ها غم دیگه بی‌داد می‌کنه
آدم از دست خودش خسته می‌شه
با لبای بسته فریاد می‌کنه
داره از ابر سیا خون می‌چکه
جمعه‌ ها خون جای بارون می‌چکه
جمعه وقت رفتن ئه
موسم دل‌کندن ئه
خنجر از پشت می‌زنه
اون که هم‌راه من ئه
داره از ابر سیا خون می‌چکه
جمعه‌ ها خون جای بارون می‌چکه

В мокрой раме этих окон.
Я вижу картину печальной пятницы.
Черный-это то, что есть.
Я вижу тяжелые облака в его глазах.
Это утечка крови из ЦРУ.
Пятничная кровь прольется под дождем.
Я не могу дышать, пятница не работает.
Лучше бы я закрыла глаза, я ничего не могу с этим поделать.
Это утечка крови из ЦРУ.
По пятницам кровь течет из дождя.
Омар будет тысячу лет пятницей.
По пятницам печаль приносит больше.
Ты устаешь от самого себя.
Кричишь голыми губами.
Это утечка крови из ЦРУ.
По пятницам кровь течет из дождя.
Пятница - это время уходить.
Это восхитительное имя.
Ударь его в спину.
Он со мной.
Это утечка крови из ЦРУ.
По пятницам кровь течет из дождя.