Khalij | 1989

با هر نگاه
بر آسمان این خاک
هزار بوسه میزنم
نفسم را از رود سپید و آسمان خزر
و خلیج همیشگی فارس میگیرم
من نگاهم از تنب کوچک و بزرگ
و ابوموسی نور میگیرد
من عشقم را در کوه گواتر
در سرخس و خرمشهر
به زبان مادری
فریاد خواهم زد
فریاد خواهم زد
تفنگم در دست و
سرودم بر لب
همه ی ایران را می بوسم
من خورشید هزار پاره ی عشق را
بر خاک وطن می آویزم
من خورشید هزار پاره ی عشق را
بر خاک وطن می آویزم
ای وارثان پاکی
من آخرین نگاهم
بر آسمان آبی این خاک
و خلیج همیشگی فارس
فارس، فارس خواهد بود

Каждый взгляд.
На небе этой земли
Тысяча поцелуев.
Вдох из Белой реки и самых густых облаков,
И залив длится вечно.
Я смотрю на крошечный, крошечный угол глаза.
И абомоси берет свет.
Я люблю свою любовь на горе подагра.
Папоротники и чернила.
На родном языке.
Я буду кричать.
Я буду кричать.
С ружьем в руках и ...
Гимном.
Поцелуй весь Иран.
Я видел солнце, тысячи кусочков любви.
* Я буду гореть дотла *
Я видел солнце, тысячи кусочков любви.
* Я буду гореть дотла, *
Но ты, его наследник,
У меня последний взгляд.
На Большой земле, в воде
И заливе навсегда.
Это будет цена.