Parandeh | 1984

اون پرنده تو بودی، پیرهن ابرو درید
رفت و گم شد تو غرور، رفت و از همه برید
اون که روی عاشقی، طرح دلتنگی کشید
جفت پر شکستشو، توی تنهایی ندید
من اون پرنده ام، گنگ و خسته
هر پر پاکم روی یه سنگه
هر یه پری که رخت تو بود
حالا واسه خاک رختی قشنگه
توی واپسین نفس تو یادمی هم پرواز
باز تو میتونی فقط باشی برام نفس ساز
بیا هم هوای من، برای من صمیمی
منو از اینجا ببر، تو ای جفت قدیمی
من اون پرنده ام، گنگ و خسته
هر پر پاکم روی یه سنگه
هر یه پری که رخت تو بود
حالا واسه خاک رختی قشنگه
من هنوز تشنه نورم، تشنه دشت خورشید
زود بیا که باد غربت، همه پرامو چید
بیا هم هوای من، فقط تویی صمیمی
منو از اینجا ببر، تو ای جفت قدیمی
من اون پرنده ام، گنگ و خسته
هر پر پاکم روی یه سنگه
هر یه پری که رخت تو بود
حالا واسه خاک رختی قشنگه

Той птицей была ты, та самая с бровями.
Ушел, потерялся в гордости, ушел и ушел,
Тот, кто нарисовал сердце любви.
Не смотри на разбитую пару в одиночестве.
Я птица, тупая и уставшая.
Каждое доброе дело-на скале.
Каждая фея была твоей кроватью.
Теперь это хорошо для грязи.
Ты научишься летать.
Ты можешь снова быть моим дыханием.
Пойдем, ты близко ко мне,
Вытащи меня отсюда, старая пара.
Я птица, тупая и уставшая.
Каждое доброе дело-на скале.
Каждая фея была твоей кроватью.
Теперь это хорошо для грязи.
Я все еще жажду солнечной страны.
Иди скорее, твой западный ветер подхватил все перья.
Пойдем со мной, просто ты близко.
Вытащи меня отсюда, старая пара.
Я птица, тупая и уставшая.
Каждое доброе дело-на скале.
Каждая фея была твоей кроватью.
Теперь это хорошо для грязи.