Laat Me Niet Alleen | 1968

Laat me niet alleen
Toe vergeet de strijd
Toe vergeet de nijd
Laat me niet alleen
En die domme tijd
Vol van misverstand
Ach vergeet hem, want
't Was verspilde tijd
Hoe vaak hebben wij
Met een snijdend woord
Ons geluk vermoord
Kom dat is voorbij
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Lief, ik zoek voor jou
In 't stof van de wegen
De paarlen van regen
De paarlen van dauw
Ik zal al mijn leven
Werken zonder rust
Om jou licht en lust
Goud en goed te geven
Ik sticht een gebied
Waar de liefde troont
Waar de liefde loont
Waar jouw wil geschiedt
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Ik bedenk voor jou
Woorden rood en blauw
Taal voor jou alleen
En met warme mond
Zeggen wij elkaar:
Eens was er een paar
Dat zichzelf weer vond
Ook vertel ik jou
Van de koning die
Stierf van nostalgie
Hunkerend naar jou
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Want uit een vulkaan
Die was uitgeblust
Breekt zich na what rust
Toch het vuur weer baan
En op oude grond
Ziet men vaak het graan
Heel what hoger staan
Dan op verse grond
Het wit mint het zwart
Zwakheid mint de kracht
Daglicht mint de nacht
Mijn hart mint jouw hart
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Nee ik huil niet meer
Nee ik spreek niet meer
Want ik wil alleen
Horen hoe je praat
Kijken hoe je lacht
Weten hoe je zacht
Door de kamer gaat
Nee ik vraag niet meer
'k Wil je schaduw zijn
'k Wil je voetstap zijn
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen
Laat me niet alleen

Не оставляй меня.
Давай же, забудь о борьбе.
Забудь о зависти.
Не оставляй меня
И это глупое время,
Полное недоразумений,
Забудь о нем, потому
что это была пустая трата времени.
Как часто мы
С режущим словом
Убивали наше счастье?
Давай, все кончено.
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня.
Любовь моя, я ищу тебя
Среди пыли дорог,
Жемчужин дождя.
Жемчуг росы,
Я буду жить всю свою жизнь,
Работая без отдыха
Ради твоего света и похоти,
Золота и добра, чтобы дать
Мне место.
Где любовь торжествует,
Где любовь окупается,
Где твоя воля исполняется.
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Я думаю о тебе.
Слова красно-голубого
Языка для тебя наедине
И теплым ртом
Мы говорим друг другу:
Когда-то было несколько,
Которые снова нашли себя.
Я также говорю тебе
От короля, который
Умер от ностальгии,
Тоскуя по тебе.
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Потому что из вулкана
Он погас.
Рушится после
Того, что покоится, огонь возвращается на орбиту.
И на старой земле.
Зерно часто видно
Гораздо выше.
Затем на свежую землю.
Белая мята, Черная
Слабость ослабляет силу,
Дневной свет пробивает ночь,
Мое сердце заботится о твоем сердце.
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Нет, я больше не плачу.
Нет, я больше не говорю.
Потому что я просто хочу
Услышать, как ты говоришь,
Наблюдая, как ты смеешься,
Знаю, как быть мягким
В комнате,
Нет, я больше не спрашиваю.
Я хочу быть твоей тенью,
Я хочу быть твоим шагом,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня,
Не оставляй меня.