Тексты и переводы песен /

Aurinko ei laske | 2011

Haihtunut on aamukaste nousuun auringon
Hereillä jo linnut, puut ja pihanurmi on
Kämmeneeni kerään hiuksiaan ja palmikoin
Niin hellästi ja taitavasti kuin sen tehdä voin
Hän hiljaisuutta kantaa, sanatonta huntuaan
Syntymästään saakka, toinen tosi katseessaan
Joskus, niin kuin nytkin, aivan kuin hän tässä ois
Silmänräpäyksen ja kääntyy taas jonnekin ja pois
Illan lämmössä hän istuu avoimella ikkunalla
Keinuu hiljaa, kaukaisuuteen katsoo laulamalla
Sanattoman laulun niin kuin toiseen maailmaan
Josta saapunut hän tänne, hetkeksi on vaan
Ja aurinko ei laske, ei laske milloinkaan
Säälimättä surmaa syksy kesän lyhyen
Saapuu kevyt lumi hellästi sen peitellen
Aamu jokainen, jonka kanssaan nähdä saan
Niiden kirkkaus soi kiitosta, kiitosta soi vaan
Illan lämmössä hän istuu avoimella ikkunalla
Keinuu hiljaa, kaukaisuuteen katsoo laulamalla
Sanattoman laulun niin kuin toiseen maailmaan
Josta saapunut hän tänne, hetkeksi on vaan
Aurinko ei laske, ei laske milloinkaan
Illan lämmössä hän istuu avoimella ikkunalla
Keinuu hiljaa, kaukaisuuteen katsoo laulamalla
Sanattoman laulun niin kuin toiseen maailmaan
Josta saapunut hän tänne, hetkeksi on vaan
Ja aurinko ei laske, ei laske milloinkaan
Illan lämmössä hän istuu avoimella ikkunalla
Keinuu hiljaa, kaukaisuuteen katsoo laulamalla
Sanattoman laulun niin kuin toiseen maailmaan
Josta saapunut hän tänne, hetkeksi on vaan
Ja aurinko ei laske, ei laske milloinkaan
Illan lämmössä hän istuu avoimella ikkunalla
Keinuu hiljaa, kaukaisuuteen katsoo laulamalla
Sanattoman laulun niin kuin toiseen maailmaan
Josta saapunut hän tänne, hetkeksi on vaan
Aurinko ei laske, ei laske milloinkaan
Aurinko ei laske, ei laske milloinkaan
Aurinko ei laske, ei laske milloinkaan
Aurinko ei laske, ei laske milloinkaan
Aurinko ei laske
Aurinko ei laske
Aurinko ei laske
Aurinko ei laske

Перевод песни

Испарилась утренняя роса, чтобы взошло солнце,
Просыпаются уже птицы, деревья и газон
В моей ладони, я собираю волосы и заплетаю
Их так нежно и умело, как только могу.
Она носит свое молчание, свою безмолвную вуаль
С самого рождения, другой истинный взгляд
Иногда, как сейчас, как будто он здесь.
Моргни глазом и повернись снова куда-нибудь и прочь,
В разгар вечера он тихо сидит у распахнутого окна,
Глядя вдаль, напевая
Безмолвную песню, словно из другого мира,
Откуда он прибыл сюда, на мгновение, но
Солнце никогда не заходит, никогда не заходит.
Безжалостно убивая, осеннее лето быстро
Прибывает, легкий снег мягко покрывая его.
Утром каждый, кого я вижу с
Их яркостью, звенел с похвалой, их хвала звенела с похвалой.
В разгар вечера он тихо сидит на распахнутом окне, смотрит вдаль, напевая безмолвную песню, как другой мир, откуда он прибыл сюда, на мгновение, но солнце никогда не заходит, никогда не заходит в разгар вечера, он тихо сидит на распахнутом окне, смотрит вдаль, напевая безмолвную песню, как другой мир, откуда он прибыл сюда, на мгновение, но солнце никогда не заходит, никогда не заходит в разгар вечера, он тихо сидит на распахнутом окне, глядя вдаль, поет песню, как другой мир, словно безмолвная песня. откуда он прибыл сюда, на мгновение, но солнце никогда не садится, никогда не садится в вечернюю жару, он тихо сидит на распахнутом окне, глядя вдаль, напевая безмолвную песню, как другой мир, откуда он прибыл сюда, на мгновение, но солнце никогда не садится, никогда не садится, никогда не садится, солнце никогда не заходит, никогда не заходит, никогда не заходит, никогда не заходит, никогда не заходит, никогда не заходит.
Солнце не садится,
Солнце не садится,
Солнце не садится,
Солнце не садится.