Pullopää | 2008

Tiedät: paljoa tiedä et. Hänellä on vastaukset.
Siis nyt vauhtia, mennään, kuullaan sanoma.
Siellä pylvään nokassa istuu mahtaja.
Liemipullo edessään ryhtyy ääneen miettimään:
«Juoma katkera avaa silmät, todella!
Laittaa rattaat rullaamaan päällä pyhän maan.»
Pullopää tahtoo sivistää.
Yleisön päätä kivistää:
«Joko saa livistää?»
«Käyttäessään nesteitä ei voi nähdä esteitä»,
Neuvoi mestari pullopää, ja vaikeni.
Viesti meitä hämmentää, liemi kirveltää.
Pullopää koettaa selventää;
Kuulijat hiljaa häviää.
Yksi jää: pullopää.
Pullopää toistaan ymmärtää.
Puhe on yhdentekevää.
Jokin muu yhdistää.
Tässäkin maailmassa tarkoitus on kaikella.
Ehkei enempää tarvitsekaan ymmärtää?
Kai vain harva loppasuu täällä valaistuu.

Знаешь, ты мало знаешь, у него есть ответы.
Я имею в виду, давай, давай, давай послушаем послание.
На клюве шеста сидит могучий человек.
Бутылка бульона перед ним начинает вслух думать: "
пей горько, открой глаза, правда!
Заставь коляску катиться на вершине святой земли. "
Голова бутылки хочет быть гражданской.
Голова публики трясется: "
давай выбираться отсюда? "
"при использовании флюидов не видно преград", -
Посоветовал он хозяину бутылки, и он замолчал.
Послание сбивает нас с толку, отвар жалит.
Голова бутылки пытается прояснить;
Слушатели тихо исчезают.
Один лед: голова бутылки.
Голова бутылки понимает друг друга.
Речь не имеет значения.
Что-то связывает.
В этом мире тоже цель есть все.
Может, это все, что тебе нужно понять?
Думаю, здесь мало кто перестает светиться.