Suden joiku | 2008

Viiman villin vitsomana,
Melkotuulen murjomana,
Juoksi hukka hurjanlaine,
Riensi susi sinisilmä.
Läpi vuroten, tuntureitten,
Kuulu laulu laajanlainen,
Läpi metsän kautta kairan,
Nato joiku jämeräinen.
Suden joiku vössä kuuluu,
Ulvonya kuuhunki kaikuu,
Sudden joiku alati kuuluu
Ulvonta yössäki raikuu.
Virrast' vettä hukka latki,
Kymikoskesta kulautti,
Villi veri syömmessänsä,
Vuoksiköngäs suonissansa.
Aapain halki tiensä taittaa,
Jänkäin, jäyrein, yli viepi,
Aate ainut aivoissansa,
Suenmorsian mielessänsä.
Suden joiku vössä kuuluu,
Ulvonya kuuhunki kaikuu,
Sudden joiku alati kuuluu
Ulvonta yössäki raikuu

Вийман, как дикий,
Измученный ветром,
Бежал с барыгами,
Волк с голубыми глазами.
Сквозь вуроте, переломы,
Покрытые песней, широко распространенные,
Через лес, через Кайру,
Прочная натовская джойку.
Слышен волк в во,
Эхо Улвоньи куухунки,
Ночью всегда слышен внезапный
Вой.
Вирастская вода, гукка латки,
Кимикоске был съеден,
Дикая кровь, пока он ест,
Она в его венах.
Аапай пробивает себе путь,
Заяц, крепкий, над вьепи,
ААТ единственный в его голове,
Суенморсиан в его голове.
Волк в во слышен,
Улвоня куухунки Эхо,
Внезапное всегда слышно.
Вой по ночам.