Menneen talven lunta | 2007

Taivaanrantaan tummanpilven nin m piirtyvn,
Aivan harhaan kuljin retkillin.
Sitten saavuit luoksein,
Tunsin vuorten siirtyvn.
Tunne vahvin tytti elmin.
Menneen talven lunta vain,
On murheet sydmmen.
Menneen talven lunta,
Pelkk unta, tiedn sen.
Toit rakkauden.
Mun maailmaan,
Nyt aurinkoon taas kyd saan.
Meit ei kai tarkoitettu yksin kulkemaan,
Toinen toista varten ollaan vain.
Silmini en iltaisin pysty sulkemaan,
Ilman, ett oisit haaveissain.
Menneen talven lunta vain,
On murheet sydmmen.
Menneen talven lunta,
Pelkk unta, tiedn sen.
Toit rakkauden.
Mun maailmaan,
Nyt aurinkoon taas kyd saan.
Menneen talven lunta vain,
On murheet sydmmen.
Menneen talven lunta,
Pelkk unta, tiedn sen.
Toit rakkauden.
Mun maailmaan,
Nyt aurinkoon taas kyd saan.

Горизонт, темное облако, Нин-м-трайтывн,
Меня полностью отвлекла экскурсия.
Потом ты пришла ко мне,
Я знал горы.
Знай самую сильную девушку, Элм.
Только снег прошлой зимы,
Есть проблемы сидммена.
Прошлая зима, снег,
Просто сон, я знаю это.
Ты принесла любовь.
Мой мир,
Теперь я снова доберусь до Солнца.
Думаю, мне не суждено было идти одному,
Один за другим.
Мои глаза не могут закрываться по ночам
Без твоих снов.
Только снег прошлой зимы,
Есть проблемы сидммена.
Прошлая зима, снег,
Просто сон, я знаю это.
Ты принесла любовь.
Мой мир,
Теперь я снова доберусь до Солнца.
Только снег прошлой зимы,
Есть проблемы сидммена.
Прошлая зима, снег,
Просто сон, я знаю это.
Ты принесла любовь.
Мой мир,
Теперь я снова доберусь до Солнца.