Elämä ikkunan takana | 2013

Me noustaan joka aamu ennen seitsemää
Isä tuskin aamukahvin juoda ennättää
Kun se työhön jo kiiruhtaa
Tehtaanpiipun takaa nousee aurinko
Aamuvuorolaiset ahkeroivat jo Liukuhihnalta leivän saa
Mä painan nenän vasten kylmää ikkunaa
Ja katson ulos elämään
Jos voisin peiton alle jäädä nukkumaan
En haluaisi mennä mihinkään
Mietin miksi aina täytyy kouluun ennättää
Enää tuskin koskaan ehdin leijaa lennättää
No kenties ahkeruus palkitaan
Mä painan nenän vasten kylmää ikkunaa
Ja katson ulos elämään
Jos voisin peiton alle jäädä nukkumaan
En haluaisi mennä mihinkään
Hiljaa, hiljaa, lumihiutaleet leijailee
Mä painan nenän vasten kylmää ikkunaa
Ja katson ulos elämään
Jos voisin peiton alle jäädä nukkumaan
En haluaisi mennä mihinkään

Мы просыпаемся каждое утро до 7: 00.
Папа едва ли может пить утренний кофе,
Когда дело доходит до работы.
Солнце восходит из-за заводского дымохода,
Утренние сменщики уже работают с конвейера, чтобы получить хлеб,
Я прижимаю нос к холодному окну
И смотрю на жизнь.
Если бы я мог спать под одеялом,
Я бы не хотел никуда идти.
Интересно, почему ты всегда ходишь в школу,
А я едва ли смогу снова летать на воздушном змее?
Что ж, возможно, трудолюбие будет вознаграждено,
Я прижму нос к холодному окну
И буду смотреть на жизнь.
Если бы я мог спать под одеялом,
Я бы не хотел никуда идти.
Тихо, тихо, снежинки парят,
Я прижимаю нос к холодному окну
И смотрю на жизнь.
Если бы я мог спать под одеялом,
Я бы не хотел никуда идти.