سیّاں چھوڑ کے جاؤ گے جو بیّاں میری
نیّا ڈوب جائے گی، تو ہی نیّا میری
نظریں ہیں زمانے کی بڑی بری
او سیّاں چھوڑ کے جاؤ گے جو بیّاں میری
اللہ جانے مینوں کیہہ پتا
خورے کہڑی ہوگئی اے خطا
لکھ وار مناواں
سوہنا یار بلاواں
کیوں چپ اے بنیرے اتے کاں
میں تھاں مر (جانی آں)
میں تھاں مر (جانی آں)
اساں نئیوں چھڈنی ایہہ راہ
سچیاں محبتاں کراں
میرے پِچھے اے زمانہ
اساں تیرے پچھے آوُنا
کیوں رب نیں بنائیاں یاریاں
میں تھاں مر جانی آں وے
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں وے
میں تھاں مر جانی آں
نواں جوڑا پا کے جدوں سامنے میں آواں گی
شرما کے اکھیاں چ اکھیاں میں پاواں گی
تینوں جو پسند سوہنیا میں اوہ پکاواں گی
ریجھاں ساریاں میں تیرے متھے تے سجاواں گی
بیبا کر لے قدر
ناں توں دنیا توں ڈر
کیوں دل تے چلاّئیاں آریاں
میں تھاں مر جانی آں وے
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں وے
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں وے
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں وے
یار دے ویہڑے آئی ٹپ ٹپ گلیاں
لبھدی پھراں میں مل مل اکھیاں
بے پرواہ میں عشق چ بنّہی آں
بس تیرا مکھ دسّے باقی تے میں انّہی آں
سیّاں چھوڑ کے جاؤ گے جو بیّاں میری
نیّا ڈوب جائے گی، تو ہی نیّا میری
نظریں ہیں زمانے کی بڑی بری
او سیّاں چھوڑ کے جاؤ گے جو بیّاں میری
جانویں گا توں شہر بھانویں جانویں پردیس وے
تیرے نال رہواں جنویں گوٹا تے لیس وے
ہتھ وچ ہتھ پاکے پھراں گی بازار وے
مینوں جو پسند آوے لنواں گی ہزار وے
ہویا دس کیہہ قصور
متّھے لا لیا فتور
کیوں چپ اے بنیرے اتے کاں
میں تھاں مر (جانی آں)
میں تھاں مر (جانی آں)
اساں نئیوں چھڈنی ایہہ راہ
سچیاں محبتاں کراں
لکھ وار مناواں
سوہنا یار بلاواں
کیوں چپ اے بنیرے اتے کاں
میں تھاں مر جانی آں وے
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں وے
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں
میں تھاں مر جانی آں