Nad ranem śmierć się śmieje | 2003

Pracował dzień i noc
I nie miał czasu spać
Nie wiem czy umiał jeść
Palił i pił i zmarł
Nad ranem śmierć się śmieje
I spór rozpieprza domy
A szczury i nadzieje
Wyłażą z wszystkich dziur
Mówiła «kocham wiatr»
Robiła masę bzdur
I każdy chciał z nią choć przez chwilę być
Umiała mówić «nie», to był jej błąd, jej grzech

Работал день и ночь
И спать не успел
Не знаю, умел ли он есть.
Он курил и пил и умер
Утром смерть смеется
И спор разрушает дома
И крысы, и Надежда
Они вылезают из всех дыр
Она говорила: "Я люблю ветер»
Она делала кучу дерьма
И каждый хотел быть с ней хоть на минуту
Она умела говорить "нет", это была ее ошибка, ее грех