Stepowanie kota w mroku | 2004

Wiem, ludzie się wieszają
Rzucają się pod pociąg
Świat stał się poligonem raju
Gdzie strzela się dobrocią
Hałasem w czoło sie pukania
Najgłębszą cisze nam uśmierca
A to jest odgłos włosów rwania
Albo niemrawy przytup serca
Łagodny petting twoich powiek
Jak stepowanie kota w mroku
Łagodny petting twoich powiek
Kroplami futra kapie spokój
Szukasz po pustych swych kieszeniach
Klepanie biedy tak podnieca
Świat to klepisko pocieszenia
Gdzie klepie się po plecach
Tak trwamy jak na płótnach Goyi
Obłęd nas wybrał nie my jego
Nasz świat to wynik paranoi
A od niej nie ma nic piękniejszego
Łagodny petting twoich poweik (…)
Wiem ludzie się wieszają
Rzucaja się pod pociąg
Świat stał się poligonem raju
Gdzie strzela sie dobrocią
Łagodny poetting twoich powiek (…)

Я знаю, люди вешаются
Бросаются под поезд
Мир стал полигоном рая
Где стреляет добротой
Шумом в лоб стучать
Глубочайшее безмолвие умерщвляет нас
И это звук рвущихся волос
Или безмолвное объятие сердца
Мягкий петтинг ваших век
Как чечетка кошки в темноте
Мягкий петтинг ваших век
Каплями меха капает спокойствие
Ищешь по пустым карманам
Порка бедности так возбуждает
Мир-это утешение
Где похлопывает себя по спине
Так мы продолжаем, как на холстах Гойи
Безумие избрало нас не мы его
Наш мир-результат паранойи
А от нее нет ничего прекраснее
Мягкий петтинг ваших poweik (…)
Я знаю, что люди вешаются
Бросаются под поезд
Мир стал полигоном рая
Где стреляет добротой
Нежное поэтирование ваших век (…)