Całkiem inny kraj | 2005

W biały dzień, podszedł do mnie gość
Szara twarz, pospolita dość
W oczy zajrzał mi, beznamiętnie rzekł
Dałbyś coś, strasznie chce się jeść
Może toczy mnie HIV, ale jeść się chce
Nie mogę się jeszcze przyzwyczaić
Do obrazków które z kina znam
W głowie gdzieś nie mogę się przestawić
Że to jest już całkiem inny kraj
W biały dzień, słyszę kuli gwizd
Drugi strzał, w niebo leci krzyk
Chodnik barwi krew, lecą tafle szkła
Jak we śnie, z okna spada płaszcz
Nie wiem czy mogła mieć siedemnaście lat
Nie mogę się jeszcze przyzwyczaić
Do obrazków które z kina znam
W głowie gdzieś nie mogę się przestawić
Że to jest już całkiem inny kraj

Среди бела дня ко мне подошел гость.
Серое лицо, обыкновенное довольно
Заглянул мне в глаза, бесстрастно сказал:
Вы бы дали что-нибудь, ужасно хочется есть
Может, у меня ВИЧ, но есть хочется
Я еще не могу привыкнуть
К картинам, которые я знаю из кино
В голове где-то я не могу переключиться
Что это уже совсем другая страна
Средь бела дня я слышу свист пули
Второй выстрел, в небо летит крик
Тротуар окрашивает кровь, летят стекла
Как во сне, с окна падает плащ
Не знаю, могла ли ей быть семнадцать лет.
Я еще не могу привыкнуть
К картинам, которые я знаю из кино
В голове где-то я не могу переключиться
Что это уже совсем другая страна