E Urrej Shiun | 2019

Në kitarë teli i këputur
Ndali këngën më të bukur
Por s’e ndali
Shiun në këtë qytet
Ku je buza e paputhur
Dashuria ime e humbur
Në mes të rrugës
Unë po lagem vetë
I harruar si një letër e djegur
Në këtë rrugë pa adresë kam mbetur
E urrej shiun kur bie
Se njëherë ma fiku një zjarr
Një zjarr dashurie
I urrej lotët e mi
Dhe pse ngjajnë me shiun
Që më ndau nga ti
Dashuria ish dikur
Mbet kornizë pa pikturë
Që askund nuk e shoh në mur
I harruar si një letër e djegur
Në këtë rrugë pa adresë kam mbetur
E urrej shiun kur bie
Se njëherë ma fiku një zjarr
Një zjarr dashurie
I urrej lotët e mi
Dhe pse ngjajnë me shiun
Që më ndau nga ti
E urrej shiun kur bie
Se njëherë ma fiku një zjarr
Një zjarr dashurie
I urrej lotët e mi
Dhe pse ngjajnë me shiun
Që më ndau nga ti
Ti ndoshta ishe një rrufe
Që erdhe shpejt (Shpejt)
Dhe kur shkove, nuk e dita, as e di
Por këngën edhe shpresën
I le të treten nëpër shi (Uuuhh)

Сломанная гитара провода
Останови лучшую песню,
Но он не остановится.
Дождь в этом городе.
Где ты?
Моя потерянная любовь
Посреди дороги.
Я сам намокаю.
Забытый, как сожженная бумага,
Я иду по этой дороге без адреса.
Я ненавижу дождь, когда он падает,
У меня был пожар, потушенный однажды.
Огонь любви ...
Я ненавижу свои слезы,
И почему они похожи на дождь?
Кто отделил меня от тебя?
Любовь когда-
То была без картины, оставленной рамкой,
Которую я не вижу на стене.
Забытый, как сожженная бумага,
Я иду по этой дороге без адреса.
Я ненавижу дождь, когда он падает,
У меня был пожар, потушенный однажды.
Огонь любви ...
Я ненавижу свои слезы,
И почему они похожи на дождь?
Кто отделил меня от тебя?
Я ненавижу дождь, когда он падает,
У меня был пожар, потушенный однажды.
Огонь любви ...
Я ненавижу свои слезы,
И почему они похожи на дождь?
Кто отделил меня от тебя,
Ты, наверное, была молнией.
Это случилось быстро)
И когда ты ушла, я даже не знала.
Но песня и надежда,
Я оставлю их на третьем месте под дождем.)