Nie jesteś moja | 1970

Nie jesteś moja
nie jesteś
i na to sposobu
znaleźć nie mogę
co ja teraz zrobię
co ja pocznę z sobą
chyba powędruję
w nieskończoną drogę
tam gdzie nigdy światła
nie rozróżnię z cieniem
i z kamienia znowu
pocznę się kamieniem
a kryształowe łzy
zmieszane z deszczem
gdzieś w bezkresy
pospadają
osamotniony dom
w ruinę się rozwali
smutnie poczerniałą
i na pustkowiach sny
od niespełnienia
w gruzy się pozamieniają
Nie jesteś moja
nie jesteś
choć byłaś od dawna
dla mnie stworzona
czemu więc nie jesteś
i widokiem swoim
nie wypłoszysz smutku
z oczu moich
jeśli jeszcze do mnie
nie znalazłaś drogi
pozwól że cię tu przyniosę
sam w te progi
i nie mów tylko mi
że to za późno jest
o jedno życie
nie daj mi słowem znać
że już nie jestem
na wszechświata szczycie
zasłoń mi sobą świat
i wątpliwościom moim
zabroń świtać

Ты не моя
ты не
и на это способ
найти не могу
что я сейчас и сделаю
что я буду делать с собой
если powędruję
в бесконечный путь
там, где никогда не свет
с тенью не отличить
и из камня снова
я стану камнем
и хрустальные слезы
смешанный с дождем
где-то в bezkresy
они упадут
одинокий дом
в развалины разобьется
грустно почернела
и на пустырях сны
от невыполнения
в завалы превращаются
Ты не моя
ты не
хотя ты уже давно
для меня создана
так почему же ты не
и видом своим
ты не сможешь изгнать печаль
из глаз моих
если еще мне
ты не нашла дорогу.
позволь мне принести тебя сюда.
сам в эти пороги
и не говори только мне
что это слишком поздно
за одну жизнь
не дай мне слово знать
что я больше не
на вершине вселенной
прикрой мне мир
и сомнениям моим
запретить рассвет