Od wiernej | 2019

Poznałem ją jeszcze jako szczeniak
Kiedy miałem czyste serce na długo nim czas je zaczął zmieniać
Nim zdążyła mi pokazać czym jest zdrada
Jak oszukiwać sumienie bym na nowo je odradzać mógł
Przed tym nim widziałem pierwszą krew na chodnikach
I na żywo zobaczyłem pierwszą śmierć
Zanim zrozumiałem, że muszę ją mieć
A muzyka odcisnęła swoje piętno wewnątrz mnie
Czułem jej obecność, często za ciężką
I nie raz zmieniała mi życie lekką ręką w piekło
Poznałem z nią prawdziwą przyjaźń, fałszywą przyjaźń
Pokazała mi obie i że każda szybo mija
I, że to tylko wyraz, pusty jak wiele słów
Które nie wnosząc sobą nic, odbijają się echem tu
Dała mi wiedzę, której nikt mi nie odbierze
Już wtedy wiedziałem, że iść dalej bez niej sam nie będę mógł
Nauczyła mnie nie patrzeć się za siebie
Unosić do góry głowę, zawsze ufać sobie niezależnie
Od tego co będą mówić mi, żyć dla dużych dni
Po najciemniejszej nocy musi wstać jasny, długi świt
Mówiła: «kochaj życie bezgranicznie do momentu
Aż poczujesz próżnię i że nie ma nic w niej»
Ważna jest każda sekunda, wykorzystaj je
Wczoraj i jutra nie ma, liczy się jedynie dzisiaj, kiedy
Wokół wszystko jest nietrwałe, coraz ciężej znaleźć
Sens w tym chaosie który nie prowadzi Ciebie dalej
Przegrane uczą więcej od zwycięstw
Pojmiesz to kiedy zobaczysz w tym procesie logikę
Znała każdą moją słabość, z każdą moją wadą
Potrafiła żyć, nie pytać mnie czy wiem dokąd prowadzą
Tłumaczyła mi, że poza mną niewiele ją tu trzyma
I gdy patrzy w moje serce widzi wciąż jak się rozwija w nim

Я встретил ее еще щенком
Когда у меня было чистое сердце задолго до того, как время начало менять его
Прежде чем она успела показать мне, что такое измена
Как обманывать совесть, чтобы заново отговаривать их я мог
До этого я видел первую кровь на тротуарах.
И вживую увидел первую смерть
Прежде чем я понял, что должен иметь ее
И музыка оставила свой след внутри меня
Я чувствовал ее присутствие, часто слишком тяжелое
И не раз она превращала мою жизнь легкой рукой в ад
Я встретил с ней настоящую дружбу, ложную дружбу
Она показала мне обе и что каждое стекло проходит мимо
И что это просто слово, пустое, как много слов
Которые, ничего не внося друг другу, эхом отражаются здесь
Она дала мне знания, которые никто не отнимет у меня
Уже тогда я знал, что идти дальше без нее в одиночку я не смогу
Она научила меня не оглядываться назад
Поднимите голову, Всегда доверяйте себе независимо
От того, что они будут говорить мне, жить для больших дней
После самой темной ночи должен встать яркий, длинный рассвет
Она говорила: "люби жизнь безгранично до
Пока вы не почувствуете вакуум и что в нем нет ничего»
Важна каждая секунда, используйте их
Вчера и завтра нет, важно только сегодня, когда
Вокруг все непостоянно, все труднее найти
Смысл в этом хаосе, который не ведет тебя дальше
Проигравшие учат больше победам
Вы поймете это, когда увидите логику в этом процессе
Она знала каждую мою слабость, каждый мой недостаток
Она умела жить, не спрашивая меня, знаю ли я, куда они ведут
Она объясняла мне, что, кроме меня, ее здесь мало что держит.
И когда он смотрит в мое сердце, он все еще видит, как он развивается в нем