Jazzab | 2010

حالا که امید بودن تو در کنارم داره می میره
منم و گریه ممتد نصف شبم دوباره دلم می گیره
حالا که نیستی و بغض گلمو گرفته چه جوری بشکنمش
بیا و ببین دقیقه هایی که نیستی اونقده دلگیره
که داره از غصه می میره
عذابم میده این جای خالی
زجرم میده این خاطراتو
فکرم بی تو داغون و خسته اس
کاش بره از یادم اون صداتو
عذابم میده این جای خالی
زجرم میده این خاطراتو
فکرم بی تو داغون و خسته اس
کاش بره از یادم اون صداتو
عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده
منمو این جای خالی که بی تو هیچوقت پر نمیشه
منمو این عکس کهنه که از گریه ام دلخور نمیشه
منمو این حالو روزی که بی تو تعریفی نداره
منمو این جسم توخالی که بی تو هی کم میاره
عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو،
فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو
عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو،
فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو
عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده
من خوابتو می بینم میگم شاید وقتش رسیده…
بی خوابی می شینه توی چشمام مهلت نمی ده
دوباره هیشکی تو شعرام حرفی واسه گفتن نداره
دوباره نیستی و بغض گلومو می گیره باز کم میارم
حالا که امید بودن تو در کنارم داره میمیره
منم و گریه ممتد نصف شبم دوباره دلم می گیره

Теперь, когда твоя надежда со мной, он умирает.
Это я и мой затянувшийся плач посреди ночи.
Теперь, когда тебя нет рядом, и он заставляет меня рыдать, как я могу это разрушить?
Приди и посмотри, если минуты, что ты ушла, такие тоскливые.
Умираю от горя.
Это причиняет мне боль.это пустое пространство.
Мне больно.
Мой разум сломлен без тебя.
Жаль, что я не забыл, как это звучит.
Это причиняет мне боль.это пустое пространство.
Мне больно.
Мой разум сломлен без тебя.
Жаль, что я не забыл, как это звучит.
Это больно, это больно, это больно, это больно.
Я и это пустое место никогда не заполняемся без тебя.
Я и это старое фото, он не будет против моих слез.
Я тоже. сегодня день без тебя.
Я и вся эта пустота, которая продолжает рушиться.
Мне больно.
Мой разум так запутался без тебя, жаль, что я не забыла твой голос.
Мне больно.
Мой разум так запутался без тебя, жаль, что я не забыла твой голос.
Это больно, это больно, это больно, это больно.
Я мечтаю об этом. может,
Пришло время ... у нее будет бессонница. она не даст мне времени.
Никому больше нечего сказать в моем стихотворении.
Ты больше не будешь, и это задушит меня.
С твоей надеждой рядом со мной он умирает.
Это я и мой затянувшийся плач посреди ночи.