To Podilato | 1996

Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο
Κρατάω στο χέρι το κλειδί
Πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει
Το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί
Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά
Είχα τ'ονειρό μου, το ποδήλατό μου
Κι όλα έμοιαζαν σωστά
Έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει
Είχα μια ζωή μπροστά
Το ποδήλατό μου, ήταν πάντοτε δικό μου
Και με πήγαινε πολύ μακρυά
Μέσα στη Σαχάρα, σαν την πιο βαθιά λαχτάρα
Μ'οδηγούσε πέρα απ'τη χαρά
Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ'την αρχή
Φόρτσα στο πεντάλι, να 'ρθουνε κι οι άλλοι
Πάμε για ορθοπεταλιές
Τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
Ξέρουν από ανηφοριές
Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ'την αρχή
Φόρτσα στο πεντάλι, να 'ρθουνε κι οι άλλοι
Πάμε για ορθοπεταλιές
Τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
Ξέρουν από ανηφοριές

Я беру велосипед и уезжаю в t' невозможно
Я держу в руке ключ
Я ловлю руль, мой пульс становится сильнее
Проект где-то я такое уже видел
Я был маленьким мальчиком с чистым сердцем
Я τ'ονειρό мне, мой велосипед
И все казалось правильно
Мне исполнилось шестнадцать, и все было в порядке
У меня есть жизнь впереди
Мой велосипед, она всегда была моей
И идите очень далеко
В Сахаре, как самая глубокая тоска
Μ'οδηγούσε над приятно
И теперь в бой, снова с самого начала
Вперед на педаль, чтобы ρθουνε и другие
Собираемся ορθοπεταλιές
Наши велосипеды, как наши мечты
Они знают подъемах дорог
И теперь в бой, снова с самого начала
Вперед на педаль, чтобы ρθουνε и другие
Собираемся ορθοπεταλιές
Наши велосипеды, как наши мечты
Они знают подъемах дорог