Miq | 2015

Kjo historia e miqësisë sonë
qenka lesh me qime siç i thonë,
se herët a vonë
ne e dimë si përfundon.
Ja ku jemi si gjithmonë,
të strukur në pamundësinë tonë.
Ti hesht, unë këndoj,
ti hesht prapë, unë këndoj…
Nuk e di, jo nuk e di seç shpresoj.
Kjo dashuria është veç një rrugicë qorre,
por unë dua, dua të besoj.
Nuk e di, jo nuk e di seç shpresoj…
Kjo historia e miqësisë sonë
është thjesht gënjeshtër,
është iluzion i mendimeve të mia koti,
kur zemra refuzon të të fshijë
nga kujtesa e saj përgjithmonë.
Sa bukur gënjej veten
kur them se nuk më intereson,
ku je, çfarë bën, a më mendon,
se kë në krahët e tua ti fort po shtrëngon.
Nuk e di, jo nuk e di seç shpresoj.
Kjo dashuria është veç një rrugicë qorre,
por unë dua, dua të besoj.

Это история нашей дружбы.
это волосато, как говорят,
рано или поздно
мы узнаем, чем все закончится.
Вот мы здесь, как всегда,
прикованные к нашей невозможности.
Ты заткнись, я пою,
Ты заткнись снова, я пою...
Я не знаю, Нет, я не знаю, на что я надеюсь.
Эта любовь-лишь тупик,
но я хочу верить.
Я не знаю, Нет, я не знаю, на что я надеюсь,
Эта история нашей дружбы-
просто ложь,
это иллюзия моих глупых мыслей,
когда твое сердце отказывается
навсегда стереть из памяти.
Как приятно лгать самому себе.
когда я говорю, что мне все равно,
Где ты, что ты делаешь, думаешь ли ты обо мне,
кто в твоих объятиях, ты крепко держишься?
Я не знаю, Нет, я не знаю, на что я надеюсь.
Эта любовь-лишь тупик,
но я хочу верить.