Тексты и переводы песен /

Балада аб мацi | 1996

На бітву крывавую сына праводзіўшы з хаты,
На шчасьце і ўдачу пасеяла маці зярняты.
Калі дачакаецца маці з тых зерняў усходу,
Сын прыдзе з паходу, са славую прыйдзе з паходу.
Дарэмна ўздыхала, чакала і шчасьця, і долі:
Упалі зярняты на камень шчарбаты ў полі.
На камень упала цярплівая маці ў зьнямозе,
У роспачы скардзіцца стала знаёмай дарозе:
«Пачуй мае словы, улашчы свой камень суровы.
За гэта вярбою гатовая стаць над табою».
Сказала дарога ёй: «Скардзішся, маці, дарма ты.
Ня ўзыдуць зярняты, бо палі на камень шчарбаты.
Ня першая ты каля камню заходзішся з жалю:
Ня раз на ім сеялі, але ні разу ня жалі!
На нашыя нівы яго закацілі чужынцы,
Чужы і маўклівы, даўно ён ляжыць пры гасьцінцы».
З дарогі ўставала, як каменю маці казала:
«Вады табе мала і матчыных слёз табе мала!
Цяпер я крывёю сваёю цябе заклінаю:
Ня стану зямлёю, а каменем стану сама я!"
І тройчы такою кляцьбою той камень пракляла.
Стаў камень зямлёю, сама ж яна каменем стала.
На камні былым пры дарозе ўзыходзяць зярняты.
Вяртаецца сын па дарозе з паходу дахаты.

Перевод песни

На битву кровавую сына проводив из дома,
К счастью и удачу посеяла мать зерна.
Когда дождется мать из тех зерен Востока,
Сын приде из похода, со славую придет из похода.
Напрасно вздыхала, ждала и счастья, и доли:
Упали зерна на камень щербатый в поле.
На камень упала терпеливая мать в изнеможении,
В отчаянии жаловаться стала знакомой дороге:
"Услышь мои слова, улащи свой камень суровый.
За это вербой готов стать над тобою"»
Сказала дорога ей: «жалуешься, мать, зря ты.
Не взойдут зерна, ибо поля на камень щербаты.
Не первая ты возле камня заходишься из жалости:
Не раз на нем сеяли, но ни разу не жалели!
На наши Нивы его закатили чужаки,
Чужой и молчаливый, давно он лежит при гостинце"»
С дороги вставала, как камню мать говорила:
"Воды тебе мало и материнских слез тебе мало!
Теперь я Кровью Своею тебя заклинаю:
Не стану землею, а камнем стану сама я!"
И трижды такою клятьбой тот камень прокляла.
Стал камень землею, сама же она камнем стала.
На камне бывшем у дороги всходят зерна.
Возвращается сын по дороге из похода домой.